Category Archives: ლიტერატურა

ამონარიდები თენგიზ ჩალაურის მოთხრობიდან – „საგვარეულო სალოცავი”

„ – ბარემ ისიც მითხარი, სად არის ეგ შენი სანაქებო პატიოსნება?! ან კიდევ, თუ სადმე მოიძევება, იქნებ მიმასწავლო ვისა აქვს?.. და თუ აქვს… ისიც გეცოდინება, რას აფასებს და რამდენად ჰყიდის?”

ამონარიდები თენგიზ ჩალაურის მოთხრობებიდან…

„ბოღმა კატასავით ფრთხილია, მელიასავით ეშმაკი და ფეხდაბიჯებულ ასპიტივით დაუნდობელი”.  – (გაქცეულია განსაკუთრებით საშიში დამნაშავე)

ამონარიდები ნოდარ მოდებაძის რომანიდან – „ბოლო სიცრუისა”

„ – ყველას რაღაც ეშველება…”

ამონარიდები კონსტანტინე ლორთქიფანიძის რომანიდან – „ნატვრის თვალი”

„არის მოგონება – სამარის კარამდე უჭკნობად რომ მიგყვება, თითქოს ის ყველაფერი გუშინ მომხდარიყოს. ვერავითარი გაჭირვება ან ახალი ბედნიერება იმ მოგონებას ელვარებას ვერ დაუკარგავს”.

ამონარიდები რიკარდო გუირალდესის რომანიდან – „დონ სეგუნდო სომბრა”

„ვიდრე ფრთები არ გაგიმაგრებია, ძალიან მაღლა ნუ აფრინდები”.

ამონარიდები გურამ გეგეშიძის რომანიდან – „ცოდვილი”

„ – რად გინდა რამე, თუ თავისუფლება არ გექნება. ჩემმა შვილებმა იცოცხლონ, ჯობია ტიტველი და მშიერი დადიოდე, ოღონდ თავისუფალი იყო, გამომცდია და ვიცი…”

ამონარიდები ერკმან-შატრიანის რომანიდან – „გლეხკაცის ისტორია”

„თუ ნიჭზედ მიდგა საქმე, მე ასანთის მომგონი უფრო უძლიერესი ნიჭის პატრონად მიმაჩნია, ვიდრე ყველა სუვოროვები ერთად აღებულნი”.

ამონარიდები ივანე ურჯუმელაშვილის რომანიდან – „ფერიცვალობა”

„აი, თურმე, რა შესძლებია ფულს, გუშინ აღრენით მელაპარაკებოდა, ახლა კი როგორ შემომცინის”.

ამონარიდები ანა ანტონოვსკაიას რომანიდან – „დიდი მოურავი”

„ფულის ენა ყველამ იცის”.

ამონარიდები ლევან გოთუას რომანიდან – „გმირთა ვარამი”

„ – არის კეთილი სიბრძნე, მაგრამ იგი უფრო ხშირად ამაოა! და კიდევ არის ავი სიბრძნე…