სომხური წარმომავლობის მქონე ერთ-ერთმა უდიდესმა რუსმა მარინისტმა და პეიზაჟისტ-მხატვარმა – ივანე აივაზოვსკიმ (1817-1900 წლები),ყირიმის ნახევარკუნძულზე მდებარე მშობლიურ ქალაქ – ფეოდოსიაში ცხოვრების პერიოდში,თავისივე გამომუშავებული ფულით დააარსა ხელოვნების სკოლა და სამხატვრო გალერეა.

ევროპის სამხრეთ-აღმოსავლეთით პირენეის ნახევარკუნძულზე მდებარე – ესპანეთის სამეფოში, 1936 წლის 17 ივლისიდან 1939 წლის 1 აპრილამდე ესპანეთის მეორე რესპუბლიკის  პრეზიდენტის – მანუელ ასანიას არმიასა და მის წინააღმდეგ აჯანყებულ ესპანეთის არმიის გენერლებს შორის ძმათამკვლელი სამოქალაქო ომი მიმდინარეობდა,რასაც ოფიციალური ცნობების თანახმად 550 000 ადამიანის სიცოცხლე ემსხვერპლა.

როგორც ცნობილია,ნობელის პრესტიჟული პრემიის სამგზის ლაურეატი – “წითელი ჯვრის საერთაშორისო კომიტეტი”,დაარსებული იქნა 1863 წელს შვეიცარიის ქალაქ ჟენევაში დიდი შვეიცარიელი მეწარმისა და საზოგადო მოღვაწის – ჟან ანრი დიუნანის (1828-1910 წლები) მიერ.

მსოფლიოში რომ უამრავი უცნაური და უჩვეულო სახელწოდების მქონე სხვადასხვა სახის დაწესებულება არსებობს,ახალი ამბავი არავისთვის არის.ამის ერთ-ერთ ყველაზე თვალნათელ მაგალითს წარმოადგენს “ამომავალი მზის” ქვეყნის – იაპონიის ტრაგიკული ისტორიით ცნობილი ქალაქის – ნაგასაკის ჩრდილოეთ ნაწილში მდებარე ის ურაკამის რაიონი,

ცენტრალურ აზიაში მდებარე – ავღანეთის ისლამური რესპუბლიკის მოსახლეობა (28,4 მილიონი ადამიანი) მრავალეთნიკური ხალხებისაგან შედგება.ქვეყანაში დომინირებადი რელიგია – ისლამია და მოსახლეობის 90%-ს მუსულმანური რწმენის მქონე ადამიანები შეადგენენ.

სამხრეთ აზიის ცენტრში მდებარე – ტაილანდის სამეფოში,ჩაკრის სამეფო დინასტიის წარმომადგენელი მეფის – მონგკუტის (1804-1868 წლები) მმართველობისას,სიამის კანონმდებლობისა და ზოგადად,დამკვიდრებული ტრადიციების თანახმად,სამეფო ოჯახის წარმომადგენლებზე ჩვეულებრივი მოქალაქის თითით შეხებაც კი წარმოუდგენელი მოვლენა გახლდათ,რადგან ასეთ შემთხვევაში,კანონის დამრღვევი უცილობელი – სიკვდილით ისჯებოდა.

ხაიმ ვაიცმანი (1874-1952 წლები) – წარმოადგენდა ისრაელის სახელმწიფოს პირველ პრეზიდენტსა და სიონსტთა მსოფლიო ორგანიზაციის ხელმძღვანელს.დიდ ბრიტანეთში ცხოვრების პერიოდში,ვაიცმანი დაუმეგობრდა ცნობილ ინგლისელ სახელმწიფო მოღვაწესა და კონსერვატიული პარტიის ერთ-ერთ ლიდერს – ართურ ჯეიმზ ბალფურს,