ერთხელ საბჭოთა გენსეკს – იოსებ სტალინს მონღოლეთის რესპუბლიკის დიქტატორმა ხელმძღვანელმა 1939-1952 წლებში – ხორგოლინ ჩოიბალსანმა მელიის შესანიშნავი ტყავი გაუგზავნა საჩუქრად.

ერთხელ თბილისში მყოფი გენიალური ქართველი პოეტი და მწერალი - ვაჟა-ფშაველა (1861-1915 წლები) ადგილობრივ სადალაქოს ესტუმრა.

ლირიული გადახვევისათვის გეტყვით: ერთხელ დიდ იტალიელ მსახიობს – თომაზო სალვინის ჰკითხეს: ” – რა არის საჭირო ტრაგედიული არტისტისათვის?” – და გაისმა ლაკონური პასუხი: – “ხმა,ხმა და კიდევ ხმა”.

მიუხედავად იმისა,რომ გენიალური ქართველი რეჟისორი – კოტე მარჯანიშვილი (1872-1933 წლები) ათას მანეთობით იღებდა ჰონორარებს,მას არათუ დანაზოგი არ გააჩნდა შავი დღისათვის გადადებული,არამედ ხშირად ტანისამოსიც კი აკლდა. 

გენიალური ქართველი პოეტის – გალაკტიონ ტაბიძის მიერ დაწერილ “პარიზის დღიურებში” გვხვდება მეტად საყურადღებო ეპიზოდი,რომელიც ეხება ლუვრში დაცულ ძვ.წ.აღ-ით 130-100 წლებში შექმნილ  მსოფლიოში სახელგანთქმულ ძველ ბერძნულ შედევრ-ქანდაკებას - “ვენერა მილოსელს”.