Monthly Archives: აგვისტო 2016
ფრანსისკო გოია – “ეპიზოდი”
1960 წელს გამოჩენილმა ესპანელმა ხელოვნების ისტორიკოსმა – ლოპეს რეიმ ერთ-ერთ ფრანგულ ჟურნალში გამოაქვეყნა მეტად სენსაციური სტატია,სადაც აღნიშნული გახლდათ,რომ ესპანეთის დედაქალაქ მადრიდში განთავსებულ სახელგანთქმულ – “პრადოს მუზეუმსა” და “მადრიდის სახელმწიფო გალერეაში” დაცული გენიალური ესპანელი მხატვრის,
ერთხელ მესტუმრე,გივარგი,„დამაკვირდი”
1. „ნურავის ნურაფერს უამბობთ, თორემ მერე ყველაზე დაგწყდებათ გული”. – ჯერომ დეივიდ სელინჯერი
იცით თუ არა,რომ
1. ადრეულ პერიოდებში მეზღვაურებს ჩვეულებად ჰქონდათ ეკვატორის (წარმოსახვითი გადაკვეთის ხაზი დედამიწის ზედაპირის სიბრტყეზე) გადალახვის დროს გემბანიდან წყალში გადაეგდოთ ყველა,ვისაც მანამდე ეკვატორი არ გაევლო.აღნიშნულ ჩვეულებას,ისინი – “ნათლობას” უწოდებდნენ.
როგორ ახასიათებდა ვიაჩესლავ მოლოტოვს უინსტონ ჩერჩილი?
იოსებ სტალინის ერთ-ერთ ყველაზე უახლოეს მეგობარს,თანამებრძოლსა და საბჭოთა კავშირის საგარეო საქმეთა მინისტრს – ვიაჩესლავ მოლოტოვს (1890-1986 წლები) დიდი ბრიტანეთის ლეგენდარული პრემიერ მინისტრი – უინსტონ ჩერჩილი,თავის მოგონებებში ასე ახასიათებდა:
უინსტონ ჩერჩილი წერდა…
“მე აღტაცებაში მოვყავარ ადამიანებს,თავიანთ დამარცხებულ სამშობლოს ქომაგად რომ უდგებიან,თუნდაც მოპირდაპირე მხარეს ვიდგე”.
ადოლფ ჰიტლერისა და იაკობ ჯუღაშვილის შეხვედრის სტენოგრაფიული ჩანაწერიდან…
როდესაც გერმანიის ფაშისტური ხელისუფლების სახალხო განათლებისა და პროპაგანდის რაიხმინისტრმა – პაულ იოზეფ გებელსმა და მის დაქვემდებარებაში მყოფმა სამსახურმა სტალინის დატყვევებულ ვაჟთან – იაკობთან ვერაფერი გააწყვეს და იგი სამშობლოს ღალატზე ვერცერთი მეთოდით ვერ დაიყოლიეს,იაკობი თავიანთ ფიურერს – ადოლფ ჰიტლერს მიჰგვარეს…
ჟაკ ბენინ ბოსიუე წერდა…
„ადამიანის ცხოვრების ბედნიერი წუთები ჰგვანან ლურსმნებს, ერთი მეორის დაშორებით მიჭედილთ კედელზე:
ამონარიდები გრიგოლ აბაშიძის მოთხრობებიდან…
“ადამიანებმა რომ ის ერთი,ზედმეტი დღე იცოდნენ,რამდენი დაასწრებდა უბედურების დადგომას,რამდენი წავიდოდა ამქვეყნიდან დიდებითა და ბედნიერებით ტკბობისას,რათა მომავალ დაცემასა და გამწარებას არ შესწრებოდა”. – (ქვევრში)
ამონარიდები ონორე დე ბალზაკის რომანიდან – “ეჟენი გრანდე”
“ზოგიერთი მიტოვებული ქალი თავის მეტოქესთან მიიჩქარის,რათა მას თავისი მიჯნური ხელიდან გამოგლიჯოს,ჰკლავს მას და გარბის ქვეყნის დასასრულს,ეშაფოტზე ადის ან საფლავში ჩადის.ეს,რასაკვირველია საუცხოვოა.