Monthly Archives: ივლისი 2018
მაქსიმილიან რობესპიერის სიტყვით გამოსვლა კონვენტში
„დიახ, საფრანგეთი მოვალეა, აღმოუჩინოს თეთრებს მფარველობა, დაცვა, მართლმსაჯულება. მაგრამ იგი მოვალეა ფერად ხალხსაც იგივე მისცეს.
ამონარიდები ვოლტერის ფილოსოფიური მოთხრობიდან – „ზადიგი ანუ ბედისწერა”
„დრო – არაფერია მასზე ხანგრძლივი, რადგან ის მარადისობის საზომია, არაფერია მასზე ხანმოკლე, რადგან ის არ გვყოფნის ჩვენი განზრახვების შესრულებისთვის;
ზოია კოსმოდემიანსკაიას საფლავის ეპიტაფია
გერმანელი ფაშისტების მიერ სასტიკად ნაწამები და შემდგომ (1941 წლის 29 ნოემბერს) სიკვდილით დასჯილი დასავლეთის ფრონტზე მოქმედი შტაბის სადაზვერვო-დივერსიული ჯგუფის მამაცი საბჭოთა პარტიზანი გოგონას – ზოია კოსმოდემიანსკაის საფლავის შავ დაფაზე შემდეგი სახის ეპიტაფიაა ამოკვეთილი:
ამონარიდები ივანე ბუნინის მოთხრობებიდან…
„ოდესღაც ქვეყნად იყო ორი სიმართლე, მუდმივად რომ ენაცვლებოდნენ ერთმანეთს: პირველი – ის, რომ ცხოვრება აუწერლად მშვენიერია, მეორე კიდევ ის, რომ ცხოვრებას მხოლოდ შეშლილებისათვის აქვს აზრი”. – (ჩანგის სიზმრები)
ამონარიდები ივანე ტურგენევის რომანიდან – „წინადღით”
„მიყვარს თუ არა მე ჩემი სამშობლო? სხვა რაღა უნდა გიყვარდეს კაცს ქვეყანაზე? სხვა რა არის ისეთი, რაც არასდროს გიმუხთლებს, რაც ყოველ იჭვზე მაღლა დგას, რაც არ შეიძლება არ გწამდეს ღმერთის შემდეგ? და როდესაც ამ სამშობლოს სჭირდები…”
მურმან ლებანიძე – „ვერაფერი გამიგია, ცხოვრებაში რა ხდება”
ვერაფერი გამიგია,
ცხოვრებაში რა ხდება:
ფრანსუა მარი არუე წერდა…
„ოჰ, ბატონებო, თუ თქვენ იმის წარმოდგენა შეგძლებოდათ, რას ნიშნავს იძულებული იყო განურჩევლად ეფერებოდე მოხუც ვაჭარს, ადვოკატს, გონდოლიერს, აბატს;