Monthly Archives: მარტი 2019
არისტიდე – „ეპიზოდი”
სახელგანთქმული ათენელი სახელმწიფო მოღვაწე და მხედართმთავარი – არისტიდე (ძვ.წ.აღ-ით 530-468 წლები), რომელსაც ბერძენმა ხალხმა თავისი უანგარობის გამო, მეტსახელად – „სამართლიანი” უწოდა,
ნიკოლოზ გოგოლი – „ეპიზოდი”
რუსული ლიტერატურის ერთ-ერთ ყველაზე მისტიკურ წარმომადგენელს - ნიკოლოზ გოგოლს (1809-1852 წლები) ჰობიც ისეთივე უცნაური გააჩნდა, როგორი უცნაური ბუნებითაც თავად იყო დაჯილდოვებული.
მუხრან მაჭავარიანი – „XVIII საუკუნე”
საბრალო საქართველო, ობოლი ბავშვივით,
გამვლელს და გამომვლელს მუხლებზე ეხვეოდა:
ამონარიდები კონსტანტინე ლორთქიფანიძის რომანიდან – „კოლხეთის ცისკარი”
„ღმერთმა თუ ბუნებამ არც სახე მოგვცა ერთნაირი, არც სინდისი, არც მკლავის ძალა, ყველა ერთნაირად რატომ უნდა დავფასდეთ?!”
ამონარიდები ივანე ურჯუმელაშვილის რომანიდან – „ფერიცვალობა”
„ბუნებამ ქალები სუსტ, მგრძნობიარე, მიმნდობ არსებად გააჩინა. მამაკაცები იოლად ახვევენ თავბრუს., აცდენენ, სისულელეს ჩაადენინებენ, მერე კი მისდგებიან და ჰკიცხავენ, ჰკილავენ, სიცოცხლეს უსპობენ. ის კი ავიწყდებათ, რომ ქალთა ცოდვანი, თუ მთლიანად არა, სანახევროდ მაინც, მათ კისერზეა”.
ამონარიდები ჯუზეპე გარიბალდის რომანიდან – „კლელია”
„დუელზე შემდეგი შეხედულებისა ვარ: ჩემი ფიქრით, ყოველთვის გასაკიცხნი არიან ისინი, ვინც ერთმანეთში ისე ვერ მორიგებულან, თუ ერთმა მეორეს სიცოცხლე არ მოუსწრაფა”.
ამონარიდები პლუტარქე ქერონეელის ქმნილებიდან – „რჩეული ბიოგრაფიები”
„ფული ეკუთვნის არა იმას, ვინც იძლევა, არამედ მიმღებს, თუ იგი სამაგიეროს იხდის იმ საქმით, რისთვისაც ამ ფულს იღებს”.