„მოახლოვდა აგვისტო, დადგა დრო გიგილოს ჩამოსვლისა და ჩამოვიდა იგი დახრუკული, გარუჯული, ტანსა და პირზე სამხრეთის მზემოკიდებული და გამოცხადდა ასე პირშავად გასაუბრებაზე.

- თანამედროვე მხატვრულ ლიტერატურას კითხულობთ?

ამას არ უნდა დასტური სხვისი! -

კარგა ხანია ვიცი:

„ – ღმერთს ქვეყნად ადამიანზე ზარმაცი არაფერი გაუჩენია. – ჩაერია საუბარში ბატონი ისიდორე, – საცოდავი, კაცობრიობის გაჩენის დღიდან რას არ შვრება, წელებზე ფეხებს იდგამს,

ყოველ საღამოს, როცა მინდა დავწერო ლექსი,

როცა ბავშვები ეზოს ნუშებს ეთხოვებიან,

„არ უნდა გიწევდეს წნევას სხვისი კარგი”.