„მთავარი დაწყებაა”. – (ცისფერი ავტომობილი)

„ – შეხედეთ… – არა, მე კი არა! აი იმ ღრუბელს, ზევით რომ მიცურავს. ხედავთ?

„არ უნდა დაივიწყო, რომ ბედი ქარსა ჰგავს: ხან აქედან დაუბერავს, ხან იქიდან…” – (სუსანოო-ნო-მიკოტო ხანდაზმულობისას)

„ – მთელი სიცოცხლე უფულოდ მიცხოვრია და ამ დარჩენილ წლებსაც გავძლებ როგორმე – არ გამიჭირდება. თუთუნი საკუთარი მაქვს, პურის ყუაც მომეძებნება, ასანთი თუ არ მექნა, ყალიონს მუგუზალითაც გავაჩაღებ. რაში მჭირდება ფული…

„ – უფალს ათას ერთი კარი აქვს, ათასი რომ დაუხუროს თავის მონას, ერთს მაინც ღიას დაუტოვებს”. – (მნათე მარტიროსი)

„ღამით უმიზეზოთ არაფერი ხდება, ყველაფერი გაშინებს და გზარავს, ხვალინდელი დღეც რაღაც ძალზე შორეულად გეჩვენება და ჯერ კიდევ არ უწყი,

„ნიჭიერი ადამიანი მაშინაა ქვეყნის დამამშვენებელი, როცა იგი ამ ნიჭს ქვეყნის საკეთილდღეოდ იყენებს, კეთილ საქმეს ახმარს, თორემ ისე უფრო მავნებელია იგი”.

„სიკეთე ისეთივე აუცილებელია ადამიანისათვის, როგორც ფეხები, ხელები, თავი”.

„სიცოცხლე, შვილო, მაშინაც შეულეველია, როცა ჩალის ფასადაც არა ღირს”.