წმინდა მამათა შეგონებანი…

1. “ღმერთის წინაშე ყოველი ცოდვა ზღვის კენჭებივითაა, არ არსებობს ცოდვა, სინანულს რომ აღემატებოდეს”. – ღირსი გაბრიელი

გიორგი წერეთელი წერდა…

“ძველი კავკასიის ცხოვრება მეცხრამეტე საუკუნემდის,საკუთრად საქართველოს ერის ცხოვრებას შეიცავდა.მთელი კავკასიის ისტორია საქართველოს ერის ისტორია იყო.

ვიქტორ-მარი ჰიუგოს რომანიდან – “პარიზის ღვთისმშობლის ტაძარი”

“ცივილიზაციას ჯერ კიდევ არ მიუღწევია განვითარების იმ საფეხურისათვის,რომ ტიტველი სიარული შეიძლებოდეს,როგორც ეს სურდა ძველ ფილოსოფოს დიოგენს”.

გურამ რჩეულიშვილის მოსაზრებები…

„სულ დანაწევრდა და აოხრდა გარე მტერთა თარეშითა და გამუდმებული შინაფეოდალური ომებით ისედაც მრავალტანჯული საქართველო,

გალაკტიონ ტაბიძე – “ცამეტი წლის ხარ”

ცამეტი წლის ხარ და შენი ტყვეა

ჭაღარა გულის ზმანება ავი, -

ფრაზეოლოგია “მონობის” შესახებ…

1. “მონა,რომელიც კმაყოფილია თავის მდგომარეობით,ორმაგად მონაა,რადგან არა მხოლოდ მისი სხეულია მონობაში,არამედ სულიც”. – ედმუნდ ბიორკი

სპარტელი მოჭიდავის პასუხი…

ერთ-ერთ უძლიერეს სპარტელ მოჭიდავეს ოლიმპიური შეჯიბრების დროს საკმაოდ დიდი ფული შეაძლიეს: შეჯიბრებაში მონაწილეობას ნუ მიიღებო.თავმოყვარე სპარტელმა შემოთავაზებულ წინადადებაზე სასტიკი უარი განაცხადა და კიდევ უფრო დიდი მონდომებით განეწყო საჭიდაოდ,

ლიკურგეს გენიალური გადაწყვეტილება…

ლეგენდად ქცეული სპარტელი კანონმდებელი - ლიკურგე (ძვ.წ.აღ-ით IX-VIII საუკუნეები),რომლის მიერ მიღებულმა უმთავრესმა კანონებმა მოქალექეთა ზნე-ჩვეულებებში ღრმად გაიდგა ფესვები,პლატონის სიტყვებით რომ ვთქვათ,როგორც ღმერთს გაუხარდა სამყაროს შექმნის შემდეგ ამ სამყაროს ხილვა და მისი პირველი ამოძრავება,ისევე აღფრთოვანდა და კმაყოფილი დარჩა,როდესაც მის მიერ დამკვიდრებული კანონების მოქმედება და მათი სიდიადე იხილა სპარტაში.

ანაქარსისი – “ეპიზოდი”

სკვითური წარმომავლობის მქონე ერთ-ერთი უდიდესი ძველბერძენი ფილოსოფოსი და სიბრძნით განთქმული - ანაქარსისი (ძვ.წ.აღ-ით 605-545 წლები),მას შემდეგ,რაც ბერძენთა სახალხო კრებაზე რიგი გადაწყვეტილებებით უკმაყოფილო დარჩა,საჯაროდ მიმართა სახალხო კრების წარმომადგენელ ბერძნებს:

მესტრიუს პლუტარქეს ფილოსოფიიდან…

ერთხელ რომში კეისარს ვიღაც მდიდარი უცხოელები დაუნახავს,რომლებიც უბეში ჩასმული ძაღლისა და მაიმუნის ნაშიერებს ეალერსებოდნენ.გაოცებულ კეისარს უკითხავს: “ნუთუ თქვენში ქალები ბავშვებს არ შობენო?”