Tag Archives: პოეზია
იოსებ გრიშაშვილი – „სანთლის ტირილი”
და მე ვწერდი: როს ბულბული ბულბულობდა ბაღში წყნარად,
ვით დატუქსა თეთრმა ვარდმა, აჯა ვით არ შეუწყნარა;
ჰაინრიხ ჰაინე – „სად დაისვენებს დაღლილი მგზავრი”
სად დაისვენებს დაღლილი მგზავრი,
განსასვენებელს სად ჰპოვებს ბინას,
ჰაინრიხ ჰაინე – „უნდა დაგთმო”
დროა დაგთმო, რაც მე დიდხანს მაგიჟებდა,
და შეშლილის როლზე ჯვარი დავსვა.
ჰაინრიხ ჰაინე – „გარდასულ დროზე როდესაც ვფიქრობ”
გარდასულ დროზე როდესაც ვფიქრობ,
გული მევსება სევდით და თალხით…
ვახტანგ გორგანელი – „ვინ თქვას”
ქალო, ეჭვით ნუ უყურებ ჩემს შევერცხლილ თმას,
გუშინ თოვლით შეიმოსა არგინეთის მთაც,
ხუტა ბერულავა – „ჩემი თაობის გოგონებო, სანატრელებო…”
ზოგი ამაყად დაჰღუღუნებს ძველისძველ აკვანს,
ზოგი ჯერ კიდევ ელოდება ბედნიერ ვარსკვლავს.