სათიბში მიჯნური მთვარე დაბანცალებს.

იციან – იწვიან ვარსკვლავთა ნარგისნი.

თამბაქოს კვამლით

მსურს სახენი ვაოტო თქვენი,

დრო გადისო, – ვინა ბრძანა?

არაფერიც არ გადის!

„თვალი ადევნე და გახსოვდეს,მსგავსებას ჰპოვებ:

მსგავსია ყველა ოდისეა,მწირთა თანმხლები.

ქალმა თქვა: ვაჟკაცი მიყვარს,წეს იცის ვაჟკაცისანი,

კისერზე მასამც მაჰხვივნა ნაწნავნი ჩემის თმისანი,

ბატებიც არსად ყიყინებდნენ

სოფელში დღესდღეობით,

არა ცრემლის,არა ელდის,

სულ რომ ბოღმით ლესავს გულებს,