“სათქმელად ადვილია. როდესაც უფალი ღმერთი სამყაროს ქმნიდა, სალარო გამოცარიელებული ჰქონდა. იგი იძულებული იყო ეშმაკთან დაეგირავებინა სამყარო და ისე ესესხა მისგან ფული. და რადგან უფალი ღმერთი, როგორც ღვთიურ, ისევე ადამიანურ კანონებითაც, კვლავ ეშმაკის მოვალედ რჩება, მას თავაზიანობის გამო არ შეუძლია აღუკვეთოს ეშმაკს ქვეყნად თარეში და არევ-დარევისა და ბოროტების თესვა.

“თვითმკვლელობის შესახებ ბევრი არაფერი დაწერილა,თუმცა დიდად მნიშვნელოვან საკითხს წარმოადგენს.იგი შეუსწავლელია.იქნებ იმიტომაც,რომ ეს ავადმყოფობა შესწავლას არ ექვემდებარება.

“ჩემი აზრით,სრულიად უსამართლოა ფულის წართმევისათვის ადამიანს სიცოცხლე წაართვა.მიმაჩნია,რომ ერთი ადამიანის სიცოცხლეც არ შეიძლება შეედაროს მთელი ქვეყნიერების სიმდიდრეს,ხოლო თუკი მეტყვიან,რომ ეს სასჯელი არის შურისძიება არა ფულისთვის,არამედ სამართლიანობის შებღალვისათვის,კანონების დარღვევისათვის,მაშინ,რატომ არ შეიძლება ამ უმაღლეს სამართალს უმაღლესი უსამართლობა ვუწოდოთ?

მოტირალი ჰერაკლიტე და მოცინარი დემოკრიტე – წარმოადგენს ევროპულ ფილოსოფიაში ანტიკური ხანიდან გავრცელებული ორი გენიალური ძველ ბერძენი ფილოსოფოსის – ჰერაკლიტე ეფესელისა (ძვ.წ.აღ-ით 544-483 წლები) და დემოკრიტე აბდერელის (ძვ.წ.აღ-ით 460-370 წლები) ურთიერთსაწინააღმდეგო და განსხვავებულ ფილოსოფიურ მსოფლმხედველობას: პესიმისტი ჰერაკლიტე დატიროდა,ხოლო ოპტიმისტი დემოკრიტე კი – დასცინოდა ყოველგვარ ადამიანურ სისულელეს.