ნოდარ დუმბაძე წერდა…
„ვფიქრობ, სამშობლო დავით აღმაშენებლის „გალობანი სინანულისანი” არის, დემეტრე მეფის „შენ ხარ ვენახი”, პაატა სააკაძეა, ქეთევანის დაშანთული მკერდი, თამარის გვირგვინი და „ვეფხისტაოსანია”.
ამონარიდები ნაირა გელაშვილის რომანიდან – „დედის ოთახი”
„ადამიანმა სიმართლე უნდა იცოდეს. სიმართლის წართმევა ყველაზე დიდი დანაშაულია”.
„მტერი სიყვარულით არ უნდა მოკლა”. – (დრო) ამონარიდები მიგელ დე სერვანტეს საავედრას რომანიდან – „დონ კიხოტი”
„ავკაცნი ყოველთვის უმადურნი არიან და, თუ დასჭირდათ, უყოყმანოდ სჩადიან იმას, რაც არ უნდა ჩაიდინონ, რადგანაც ოღონდ აწინდელი გაჭირვებიდან გამონახონ გამოსავალი და მომავალს აღარ დაგიდევენ”.
მურმან ლებანიძე – „მე თუ გავგიჟდი”
მე თუ გავგიჟდი, გავგიჟდები შენი ყურებით!
გითვალიერებ ხორციელ მკლავებს.
მელა – „ეპიზოდი”
საკვირველია, თუმცა ფაქტია, რომ ბრინჯაოს ხანაში ადამიანებს ძაღლის მსგავსად ჰყავდათ მოშინაურებული მელა.
„დამაკვირდი”
„შენ თუ მართლა ბრძენი ხარ, შესდექ ყოველი აყვავებული ხის ძირას, იისა და ყოჩივარდას ყოველ ბუჩქთან და დატკბი ამ სამყაროს ფერთა სიუხვით”. – კონსტანტინე გამსახურდია
დღის შეკითხვა Genia.Ge-სგან!
„ყველა სახეობის მცენარეთა შორის ყველაზე საძულველი მცენარე” – ასე მოიხსენიებდა ძვ.წ.აღ-ით I საუკუნეში მოღვაწე დიდი ძველ რომაელი მწერალი-ერუდიტი – პლინიუს უფროსი ერთ-ერთი სახეობის ბალახოვან მცენარეს.
ამონარიდები ჯემალ ჯაყელის რომანიდან – „გულის საუნჯე”
„მარტო თავის თავზე ფიქრი წაახდენს ადამიანს”.