კალვინიზმის ფუძემდებელ ფრანგ ღვთისმეტყველს,თეოლოგსა და რეფორმატორს – ჟან კალვინს (1509-1564 წლები) რამდენიმე ხნის განმავლობაში ნავარის დედოფლისა და საფრანგეთის პრინცესის – მარგარიტა ნავარელის სასახლის კარზე მოუხდა ფუფუნებაში ყოფა-ცხოვრება,თუმცა მას ასევე მოუხდა ყოფა-ცხოვრება როგორც დევნილობაში მყოფ გაღატაკებულ გლეხს.

სახელგანთქმული ქართველი მწერალი და აკადემიკოსი – დემნა შენგელაია (1896-1980 წლები) იმ იშვიათ ადამიანთა კატეგორიას განეკუთვნებოდა,რომელმაც ცხადად დაინახა ილიას შედევრი-ქმნილების – „კაცია-ადამიანი?!”-ს მთავარი გმირის – ლუარსაბ თათქარიძის „სიმპათიურობა” და ის ფარული თანაგრძნობა,რომელიც მას ავტორის მხრიდან ხვდა წილად.

ინდოეთის უძველეს საკანონმდებლო კრებულში – „მანუ-სმრიტი” (მანუს კანონები),რომელიც გაჯერებული გახლდათ რელიგიური ელფერით,ვკითხულობთ:

„დავიწყოთ იმით,რომ კაცმა უნდა იცოდეს,როგორ შემოვიდეს ოთახში,მერე კი როგორ გავიდეს იქიდან.

დედამიწის ირგვლივ პირველი წარმატებული მოგზაურობის შემოქმედის,პორტუგალიელი ზღვაოსნის – ფერნანდო მაგელანის (1480-1521 წლები) მიმართ ესპანეთის სამეფო კარის უნდობლობა იმდენად მაღალი იყო,რომ მეფის – კარლ V-საგან გაცემული იყო საიდუმლო ინსტრუქცია,რომლის თანახმადაც ექსპედიციის რამდენიმე წევრს მუდმივად უნდა ედევნებინა გასაიდუმლოებულ ვითარებაში თვალყური მისი ყოველი ნაბიჯისათვის.

პირველი ადამიანი,რომელმაც XVIII საუკუნეში ევროპელებს ბომბაქსისებრთა ოჯახის უნიკალური ხე – ბაობაბი გააცნო,გამოჩენილი ფრანგი ბუნებისმეტყველი და მოგზაური – მიშელ ადანსონი (1727-1806 წლები) გახლდათ.