„თვალები, ტვინი და სტომაქი, – აი, რას ეფუძნება ადამიანის არსებობა. ამ სამში მაინც სტომაქია უმთავრესი”.

„ხშირად, როცა მომჩვენებია ხოლმე, რომ ერთობ უხეში და გულქვა გავხდი, მივეჩვიე საკუთარ და სხვის ტანჯვას, რომ მიმიფურთხებია ყველასთვის, ოღონდ თვითონ გადავრჩე-მეთქი, ჩემივ თავისადმი სიძულვილს ავუვსივარ!”

„ზოგი მარტო დასამარხად ბრუნდება სამშობლოში და მაინც მოუხარია”.

„ბედნიერია ის, ვინც თავისი ცხოვრების დასასრულს უკან მოიხედავს და არ შეეკითხება თავის თავს – ვინ ვიყავი, რა ვიყავი და რას ვემსახურეო”.

„დამიტოვეთ მე ჩემი ღმერთი!”