ჯონ სტოუ (1525-1605 წლები) – წარმოადგენდა იმ გამოჩენილ ინგლისელ ისტორიკოსსა და ანტიკვარიატის კოლექციონერს,რომელმაც საკმაოდ დიდი მოცულობის მქონე მეტად მნიშვნელოვანი ხელნაწერი დაწერა ბრიტანეთის ისტორიის შესახებ.

შუა საუკუნეებში არაბულენოვან ხალხებს (არაბებს),კანონით,კატეგორიულად ეკრძალებოდათ ნაღდი ფულის გასესხება პროცენტით სარგებლობის სანაცვლოდ.მიუხედავად ამისა,მევახშე არაბებმა კანონის გვერდის ავლა მეტად ორიგინალური მეთოდით მაინც მოახერხეს.

ჯერემაია კლარკი (1674-1707 წლები) – წარმოადგენდა ბაროკოს ეპოქის ინგლისელ კომპოზიტორსა და ორღანისტს.მისი ერთ-ერთი ყველაზე ცნობილი მუსიკალური ნაწარმოები გალდათ – “დანიის პრინცის მარში”,რომელიც კომპოზიტორმა 1700 წელს დაწერა (იგი დღემდე დიდი პოპულარობით სარგებლობს ინგლისის სამეფო საზოგადოებაში).

 უდიდეს ინგლისელ ფიზიკოსს,მათემატიკოსსა და ასტრონომს - ისააკ ნიუტონს (1642-1727 წლები) ხშირად უხირდებოდნენ ათეისტები თავისი თეისტური მსოფლმხედველობის გამო.ერთ დღეს,ათეისტთა მორიგი გამოხდომის ჟამს,ერთ-ერთმა ათეისტმა ისააკს ჰკითხა:

სიკვდილის სარეცელზე მყოფმა გენიალურმა ფრანგმა მათემატიკოსმა,ფილოსოფოსმა,ფიზიკოსმა და მექანიკოსმა – ბლეზ პასკალმა (1623-1662 წლები),თავის უახლოეს ადამიანებს გარდაცვალებამდე სამი დღით ადრე შემდეგი სიტყვებით მიმართა:

ფილიპ იაბლონსკი - ამერიკელი სერიული მკვლელი.დაუმტკიცდა 5 ადამიანის მკვლელობა და მიესაჯა სიკვდილით დასჯა.დაკითხვის დროს დასმულ შეკითხვაზე,თუ რომელ ისტორიულ პერსონასთან ისურვებდა შეხვედრას სიკვდილით დასჯის შემდეგ,იაბლონსკიმ განაცხადა: “ჯეკ მფატრავთან,ადოლფ ჰიტლერთან და სხვა სერიულ მკვლელებთან”.