“მე შენ სამყაროს შუაგულში დაგაყენე,რათა გაგიადვილდეს ყველაფრის დანახვა,რაც შენს ირგვლივ სამყაროშია.შენ არა ხარ მოკვდავი,მაგრამ არც უკვდავი ხარ,შენ არც მიწიერი,

“ნეტავ რა უნდათ ჩემგან ჩემს გმირებს! მოსვენებას არ მაძლევენ.ყველგან თან დამდევენ,მაწუხებენ,ძილს მიფრთხობენ,მეკამათებიან და მედავებიან.ისინი ხომ მე გავაცოცხლე,მე ჩავუდგი სული და გული და ახლა,

“საკვირველია,ხშირად ძაღლს აქვს მორიდების,დარცხვენის გრძნობა,კაცს – არა”.

” – ამ ქვეყნად არ არსებობს უდანაშაულო ადამიანი, რაკი ხარ ადამიანი – დამნაშავე ხარ. განსხვავება მხოლოდ იმაშია, სუსტი ბრძანდებით თუ ძლიერი. თუ სუსტი ხარ, გაისრისები. ძლიერი კი დამნაშავეც მართალი არის.

“მე თქვენ პატივს გცემთ, მე თქვენ მიყვარხართ, ათენელნო. მაგრამ მაინც ღმერთის უფრო მჯერა, ვიდრე თქვენი; ამიტომ, სანამ პირში სული მიდგას და ძალა მერჩის, ხელს არ ავიღებ ფილოსოფიაზე, არ დავმშვიდდები, არ დავცხრები და ვეცდები იგივე შთავაგონო თითოეულ თქვენგანს, რასაც აქამდე შთავაგონებდი: