Tag Archives: სიბრძნის წუთი

“სიბრძნის წუთი”

ერთ-ერთი ქვეყნის სულთანი,თავის გარემოცვასთან ერთად ქალაქის ქუჩაში მიდიოდა,რა დროსაც გზაში დერვიშს გადაეყარა (მუსულმანი ბერი).მან როგორც წესი,ქედი მოიხარა სულთნის წინაშე და გზა დაუთმო მის მდიდრულად მოსილ ამალას.სულთანი შეჩერდა და დერვიშს მიუგო:

“სიბრძნის წუთი”

ერთ-ერთი ქვეყნის მბრძანებელმა,საიმპერატორო სასახლეში მისვლა უბრძანა სასულიერო პირს.მას შემდეგ,რაც იგი იმპერატორის წინაშე წარსდგა,მბრძანებელმა სთხოვა მისთვის ელოცა.თუმცა,სასულიერო პირმა იმპერატორს,თხოვნაზე უარი ამ სიტყვებით განუცხადა:

“სიბრძნის წუთი”

პიტაკოს მილიტინელმა თავისი სალოცავები უამრავი კიბეებით შეამკო.ხალხის ერთი ნაწილი ფიქრობდა,ასეთ მრავალ კიბეს არავითარი სარგებელი არ გააჩნიაო.თუმცა მეორე ნაწილის მოსაზრებით,

სოკრატე – “ეპიზოდი”

გენიალურ ძველბერძენ ფილოსოფოსს - სოკრატეს,მაშინ როდესაც სნეულებამ დააუძლურა,მეგობარმა ჰკითხა,თუ როგორ იყო და ზოგადად,როგორ გრძნობდა თავს.რაზეც სოკრატემ მეგობარს მიუგო:

“სიბრძნის წუთი”

ადამიანი,რომელიც გამუდმებით ყველასთან აკრიტიკებდა კაცთა მოდგმის თითოეულ წარმომადგენელს,ერთ დღეს ბრძენ კაცს გადაეყარა,რა დროსაც ისევე როგორც სხვებთან,მასთანაც გააკრიტიკა ადამიანები.ბრძენმა მოისმინა რა მისი შეფასება,მცირეოდენი დუმილის შემდეგ მას ასეთი რჩევა მისცა:

“სიბრძნის წუთი”

ერთ განდეგილ ბერს,რომელიც რამდენიმე ათეული წელიწადი მიუვალი მთის მწვერვალთან ახლოს ცხოვრობდა,სრულიად შემთხვევით ღამის გასათევად ალპინისტი ეწვია.მასპინძელთან მცირეოდენი გასაუბრების შემდგომ,სტუმარმა განდეგილს ჰკითხა:

“სიბრძნის წუთი”

ერთ-ერთ ბუდისტ განდეგილს,რომელიც დიდი სიბრძნითა და გონიერებით გამოირჩეოდა,ცნობიმოყვარეებმა ჰკითხეს:

“სიბრძნის წუთი”

ერთი ჩინელი ბრძენი დათოვლილ ველზე მიდიოდა,რა დროსაც თვალი მოჰკრა მის შორი-ახლოს მომტირალ შუა ხნის ასაკის  ქალს.დაინტერესებული მისი ტირილის მიზეზით,ბრძენი მისკენ გაემართა და როდესაც მივიდა ჰკითხა:

“სიბრძნის წუთი”

ბუდიზმში,მაჰაიანას ტრადიციის – “ძენის” მიმნდინარეობის ერთ-ერთმა მოძღვარმა,რომელიც დიდი სიბრძნით გამოიჩეოდა,ერთ დღეს თავის მაიმუნს უთხრა:

“სიბრძნის წუთი”

სიცოცხლეშივე ლეგენდად ქცეულ ერთ-ერთ უდიდეს ჩინელ ფილოსოფოსსა და სწავლულს - კონფუცის (ძვ.წ.აღ-ით 551-479 წლები),პუ შანმა,რომელიც დიდი ცნობისმოყვარეობით გამოირჩეოდა,შემდეგი სახის შეკითხვა დაუსვა: