ჟორჟ ლუი ლეკლერკ დე ბიუფონი – „ეპიზოდი”
დიდი ფრანგი ბუნებისმეტყველისა და მწერლის - ჟორჟ ლუი ლეკლერკ ბიუფონის (1707-1788 წლები) სახელ-დიდება და პოპულარობა იმდენად მაღალი იყო სამშობლოში,
ფილიპე II მაკედონელი – „ეპიზოდი”
ისტორიულად დადატურებული ფაქტია, რომ ძველ ბერძნული ქალაქების – ამფიპოლისისა და პიდნისას აღებაში ალექსანდრე დიდის მამას, მაკედონიის მეომარ მეფეს – ფილიპე II მაკედონელს ხელი ზემოაღნიშნულ ქალაქებში მაცხოვრებელმა ადგილობრივმა მოღალატეებმა შეუწყვეს.
ალ-ღაზალი – „ეპიზოდი”
XI-XII საუკუნეების ერთ-ერთ უდიდეს არაბ ფილოსოფოსს, თეოლოგსა და სუფიზმის თვალსაჩინო წარმომადგენელს - ალ-ღაზალის ჰკითხეს, თუ რა გზით მიაღწია მან ასეთ მაღალ საფეხურს სიბრძნესა და მეცნიერებაში,
ილია ჭავჭავაძე – „რას ნიშნავს ქართველებისათვის „დედა”?!
„ქართველებისათვის „დედა” მარტო მშობელი არ არის. ქართველი ღვიძლ ენასაც „დედა-ენას” ეძახის, უფროს ქალაქს – „დედაქალაქს”. მკვიდრსა და დიდ ბოძს სახლისას – „დედა-ბოძს”.
კორნელია გრაკქუსი – „ეპიზოდი”
ერთ მშვენიერ დღეს სიბრძნით სახელგანთქმული რომაელი ქალბატონისა და დედის ისეთი სახელოვანი შვილებისა, როგორებიც იყვნენ – ტიბერიუს და გაიუს გრაკქუსები, - კორნელია გრაკქუსის (ძვ.წ.აღ-ით 190-100 წლები) ოჯახში დიდი წვეულება იქნა გამართული.
დღის შეკითხვა Genia.Ge-სგან!
პარიზის კომუნის გამოცხადების დღეს, ფრანგმა ხალხმა რეაქციის ყველაზე მახინჯ სახედ მიჩნეული – გილიოტინა (რომელსაც ხალხურმა გონებამახვილობამ – „ეროვნული ფანჯარა” უწოდა) ქალაქის რატუშის მოედანზე დაწვა საჯაროდ.
ეკატერინე II – „ეპიზოდი”
ერთხელ, ზამთრის სასახლის უნიკალურ ბაღში სეირნობისას რუსეთის იმპერატორმა ქალმა - ეკატერინე II-მ (1729-1796 წლები) ულამაზესი ვარდი შენიშნა.
ჟან კოქტო – „ჩემი სურვილი თუმც სხვაა და მეუცხოვება”
ჩემი სურვილი თუმც სხვაა და მეუცხოვება,
ვერ გამიწყვია მე ვერაფერი,
მარსელ პრუსტი – „ეპიზოდი”
დიდებული ფრანგი მწერლისა და მოდერნიზმის მამამთავრის - მარსელ პრუსტის (1871-1922 წლები) ერთ-ერთ დამახასიათებელ თვისებას ზამთარ-ზაფხულ ბეწვის ქურქით სიარული წარმოადგენდა.
გუსტავ ფლობერი – „ეპიზოდი”
იმ ადამიანთა სულიერ მდგომარეობას, რომლებიც ცდილობენ თავისი თავი წარმოიდგინონ სხვანაირად, ვიდრე სინამდვილეში არიან, სახელგანთქმულმა ფრანგმა ფილოსოფოსმა – ჟიულ დე გოტიემ – „ბოვარიზმი” უწოდა.