Tag Archives: პოეზია

ფრანც გრილპარცერი – (ორი ეპიგრამა)

ეგ ქედმაღლური და მტრული კილო

სულაც არ არის გასაკვირველი,

ვახტანგ გორგანელი – “ამ დალოცვილ მიწა-წყალზე”

- წამო ჩემთან,რომ ეგ ეშხი

კიდევ უფრო გადიადდეს.

უილიამ შექსპირი – “სონეტი II”

ორმოცი ზამთრის ტყვეობაში რომ ჩავარდები,

შენს შუბლს ორმოცი ნაოჭი რომ დათხრის,დაღარავს,

“ტაეპები” – ქართველი პოეტების ლექსებიდან…

ჩემო სამშობლოვ,ეგეც რომ არა,

ეგეც რომ არა არ გყავს შემცვლელი,

ომარ ხაიამი – “საცოდავია”

საცოდავია,ვისაც ტრფობის ჭირი და სნება,

არ განუცდია,არ ჰქონია ამისგან ვნება.

უილიამ შექსპირი – “სონეტი XXV”

დაე,ზოგისთვის ვარსკვლავეთი იყოს მოწყალე,

ზოგის პატივით რეკდნენ,დაე,ქვეყნად ზარები!..

უილიამ შექსპირი – “სონეტი IX”

შენ,ალბათ,ნაღვლობ,აცრემლებულ ქვრივს თუ დატოვებ;

შენი სიკვდილით,არ გსურს ერგოს ვინმეს ზიანი,

მარინა ყიფიანი-მაისურაძე – “მიწავ,მშობლიურო!..”

გული მაშინ მოკვდა,როცა შემომჩივლეს -

ჩვენი საქართველო დაპატარავდაო,

მარინა ყიფიანი-მაისურაძე – “ბოროტებას კი არ სწავლობ”

ბოროტებას კი არ სწავლობ,გასწავლიან,

არ გაჩუმდე,იძულებულს ძალად გხდიან,

ლადო ასათიანი – “სალაღობო”

ხომ ლამაზია ეს ჩემი ცოლი,მაგრამ მე უფრო ლამაზი მინდა, -

ატმის ხესავით აფეთქებული და მოქნეული გავაზივითა,