„დიასახლისებო! წყევლაში თავისებური ეგზოტიკა და სილამაზეა, სწორედ ამიტომ უხარიათ ქმრებს, როდესაც ცოლები წყევლიან. წყევლა – ეს პოეტური კატეგორიაა და ამიტომ მასში, როგორც ფორმა, ისევე შინაარსიც, გარკვეულ ჰარმონიაში უნდა იყოს.

“ერთ-ერთი მიზეზი,რატომაც ჩვენ ვკითხულობთ დიდი ადამიანების ნაწერებს – ეს თავმოყვარეობაა: ჩვენ გვიხარია,რომ მათ რაღაცაში ვგავართ: რაშიც უნდა იყოს,ეს იქნება აზრები,გრძნობები,ჩვეულებები,თუგინგ სისუსტეები და ნაკლობანებები.

„სამშობლო… ამ სიტყვას რაღაც სუნი დაჰკრავს: ეს არის თავგანწირვის, დარდის, სიკვდილის სუნი!”