Tag Archives: პოეზია
უილიამ შექსპირი – “სონეტი XXXVII”
როგორც მოხუცი მამა უმზერს ძესა თუ ასულს.
რომელთა გზნება სიყმაწვილით ტკბობას ხმარდება,
მუხრან მაჭავარიანი – „აღმა-აღმა”
აღმა-აღმა ადის იგი ნელა-ნელა,
ის რომ მიდის, იქ ბნელა თუ აქა ბნელა?
ხალხური პოეზიიდან…
ტიალი წუთისოფელი,ხილვას არ გვაცლის მზისასა
უდროოდ გადააქცევსკე მგზავრსა შავეთის გზისასა,
გალაკტიონ ტაბიძე – “მესაფლავე”
მესაფლავე,შენ ამბობ,რომ ქვეყანაზე ვინც კი კვდება,
იმ წუთშივე მისი ჩრდილი ყველა ჩვენგანს ავიწყდება?
უილიამ შექსპირი – “სონეტი XXXIV”
გზად მიმავალმა არ მოვისხი მხრებზე ლაბადა,
რადგან დამპირდი – მზიანი დღე გელის ყველგანო…
ანა კალანდაძე – “შენ ისე ღრმა ხარ,ქართულო ცაო”
შენ ისე ღრმა ხარ,ქართულო ცაო,
შენ ისე ღრმა ხარ…