Tag Archives: პოეზია

ვახუშტი კოტეტიშვილი – “რად მემალები სიკვდილო”

რად მემალები სიკვდილო,

განა სხვასავით მჭირიხარ,

მუხრან მაჭავარიანი – “დუმილი რეკავს”

დუმილი რეკავს,

დუმილი რეკავს

ზოია ვაშაკიძე – “დიდება უფალს!”

ჭეშმარიტს,ნათელს,მადლის მფენს უხვად,

დიდება უფალს!

ტერენტი გრანელი – “ჩემი გული უფრო გამალებით სცემს შენს მოლოდინში”

მე შენზე ვფიქრობ და თითქოს გხედავ

ვფიქრობ და ისევ დღეა მზიანი,

ბესარიონ გაბაშვილი – „ტანო ტატანო”

ტანო ტატანო, გულწარმტანო, უცხოდ მარებო!

ზილფო-კავებო, მომკლავებო, ვერ საკარებო!

ჯორჯ ბაირონი – “თირზა”

ვიცი,შენს საფლავს ხსოვნის ნიშნად ქვაც კი არ ადევს,

მინდა სიმართლეს გავუსწორო მზერა თვალებში,

ოთარ ჭელიძე – “კრწანისზე მწარე წიწამურია”

- ილიას ტყეში უცდის ჯალათი,

- ადექი! – ძილში ჩამძახებ ღამეს,

ვაჟა ხორნაული – “მეშვიდე სალოცავია”

მზის ამოსვლისა არ იყოს,

მზის ჩასვლაც კაი რამეა - 

კოლაუ ნადირაძე – “სამი აჩრდილი” (ცოტნე,ქეთევან,ილია)

როს დაღამდება – მაგიდას ჩემსას

თქვენი აჩრდილი აღარ შორდება,

ლადო ასათიანი – “ჩემი ქვეყნის ოქროყანა”

ჩემი ქვეყნის ოქროყანავ,დიდი გარჯით მოწეულო,

სიწითლისგან დაბრაწულო,კანდამწვარო ბროწეულო,