Tag Archives: სხვა
“სიბრძნის წუთი”
ერთ სიბრძნით განთქმულ მოხუცს სტუმრად ახალგაზრდა ყმაწვილი ეწვია.მათ შორის გამართული დიალოგისას,ახალგაზრდა დაინტერესდა თუ რამდენად იდგა ჭეშმარიტებასთან ახლოს გამოთქმა – “ფულით ბედნიერებას ვერ იყიდი”.მცირეოდენი დუმილის შემდგომ მოხუცმა ახალგაზრდა ყმაწვილს დასმულ შეკითხვაზე ასეთი პასუხი გასცა:
სერგო ფარაჯანოვის წერილებიდან…
“მე ტყვეობაში ვარ და არა პატიმრობაში.ეს ჩემი საუკეთესო წლებია – ეს მეტია,ვიდრე ოქსფორდი და ასპირანტურა.ეს კონტაქტებია სისასტიკესთან,სიკვდილთან და სიცოცხლესთან.
“სიბრძნის წუთი”
ერთ-ერთმა სიბრძნით განთქმულმა მოხუცმა ინდიელმა,თავისი პატარა შვილიშვილსათვის ცხოვრების ჭეშმარიტების არსის ახსნა შემდეგი სიტყვებით დაიწყო:
პირამუსისა და თისბას სიყვარულის ტრაგიკული ლეგენდა
პირამუსისა და თისბას სიყვარულის ტრაგიკული ლეგენდა - ძალიან ჩამოჰგავს გენიალური ინგლისელი დრამატურგის – უილიამ შექსპირის მიერ დაწერილი “უკვდავი” ტრაგედიის – “რომეოს და ჯულიეტას” ისტორიას.უდიდესი ძველრომაელი პოეტის – პუბლიუს ოვიდუს ნაზონის (ჩვ.წ.აღ-მდე 43 – ახ.წ.აღ-ით 18 წლები) გადმოცემის თანახმად,
მიხეილ ჯავახიშვილის მოსაზრებები…
1. “ხალხთა უეჭველ ჭიდილში ქართველ ხალხს ებრაელთა უკვდავება და ჭიანჭველას ძალა აღმოაჩნდა.ვინც ჩვენი შეჭმა დააპირა,ჩვენი შხამით მოიწამლა”.
“სიბრძნის წუთი”
ამერიკის შეერთებული შტატების მეგაპოლისში – ნიუ-იორკში მდებარე “ჯონ კენედის საერთაშორისო აეროპორტში”,ერთ-ერთი ტელევიზიის ჟურნალისტი ატარებდა საზოგადოებრივი აზრის გამოკითხვას.შეკითხვის არსი მდგომარეობდა იმაში,თუ რა გახლდათ ყველაზე ამაზრზენი მოვლენა ჩვენს ცხოვრებაში.
“სიბრძნის წუთი”
იაპონიის დედაქალაქ ტოკიოს სიახლოვეს მდებარე ერთ-ერთ დასახლებაში,სიბრძნით განთქმული მოხუცი სამურაი ცხოვრობდა.ერთ დღეს,მაშინ,როდესაც იგი თავის შეგირდებს ავარჯიშებდა,მასთან მივიდა თავისი სისასტიკითა და თავხედობით ცნობილი ახალგაზრდა მებრძოლი,
კონსტანტინე გამსახურდია წერდა…
“კრიზისებიო? ხანდახან მაქვს,ხელი შეჩერდება,წერაზე გული ამეყრება,წავალ,ცხენზე შევჯდები,ვინადირებ,ან სპორტით გავერთობი.ხანაც ლამაზმანებს ავიყოლიებ და კონცერტს მოვისმენ სადმე.მომიგროვდება ენერგია,შეწყვეტილ ხელნაწერს ისევ გადმოვიღებ,
გრიგოლ რობაქიძე – “მიმართვა ქართველ ხალხს”
“ქართველნო! გეხსომებათ ბაბილონური აღრევა ენათა ირგვლივ 1950 წელს მოსკოვში.დისკუსანტებს მოჰყავდათ ფორმულა ენისათვის,ენგელსის მიერ მონახული: “საშუალება ურთიერთშორის გაგებისა”.თითქო პირუტყვთ არ შეეძლოთ გაგება ერთიმეორისა! ამ ფორმულას ურთავდნენ მინამატს სტალინისა:
“სიბრძნის წუთი”
ერთ-ერთი უდიდესი სპარტელი კანონმდებლის – ლიკურგეს (ძვ.წ.აღ-ით IX-VIII საუკუნეები) გონიერებით განთქმულ ძმისწულს – ქარილაოსს ჰკითხეს: