Tag Archives: ამონარიდები ალექსანდრე კუპრინის მოთხრობებიდან…
ამონარიდები ალექსანდრე კალანდაძის რომანიდან – „გარდამოხსნა”
„გაჭირვება და შიმშილი კაცის გამოფხიზლების დედაა”.
ამონარიდები ალექსანდრე კალანდაძის რომანიდან – „გარდამოხსნა”
„რამდენი უბედურება ხდება იმის გამო, რომ ადამიანებს არ შეუძლიათ, არ სურთ ან არ ცდილობენ ერთმანეთს გაუგონ”.
ამონარიდები ალექსანდრე კალანდაძის რომანიდან – „გარდამოხსნა”
„ – მე ვგონებ, როგორაც არ უნდა იყოს, უპატიოსნო კაცი მაინც ყოველთვის მოატყუებს პატიოსან კაცს და ამით ყოველთვის აჯობებს მას”.
ამონარიდები ალექსანდრე კიკნაძის რომანიდან – „იბერიის ლეგენდა”
„ – ო, ღმერთო ჩემო, რა ბედნიერი დრო იყო. მე და მამაჩემი ვმოგზაურობდით, ბევრი ფული გვქონდა… – არა, არ გეგონოთ იმას ვამბობდე, რომ ბედნიერება ფულებშია. მაგრამ, დამიჯერეთ, როცა ფული არა გაქვთ, ან ძალზე ცოტა გაქვთ, ბუნების საუცხოო ფერებიც კი ხუნდებიან…”
ამონარიდები ალექსანდრე კალანდაძის რომანიდან – „გარდამოხსნა”
„ – გააჩნია, ვის როგორ ესმის მამულის სამსახური, თორემ ნახევარი საქართველო მუდამ „საქართველოს სიყვარულით” იყო დაქცეული!”
ამონარიდები ალექსანდრე კიკნაძის რომანიდან – „იბერიის ლეგენდა”
„არიან ადამიანები, ვისაც სხვისი აზრი ფეხებზე ჰკიდია”.
ამონარიდები ალექსანდრე კალანდაძის რომანიდან – „გარდამოხსნა”
„რისიმე შექმნას მოცალეობაც უნდა”.
ამონარიდები ალექსანდრე კიკნაძის რომანიდან – „იბერიის ლეგენდა”
„ცხოვრებას ერთი შესანიშნავი თვისება აქვს – თავისი ადგილი მიუჩინოს ყველა გაყოყოჩებულსა და ქედმაღალს”.
ამონარიდები ალექსანდრე კალანდაძის რომანიდან – „გარდამოხსნა”
„სიმართლის ხმამაღლა წარმოთქმა უფრო ძნელი ყოფილა, ვინემ ხმალამოწვდილ მტრებთან შერკინება”.
ამონარიდები ალექსანდრე კიკნაძის რომანიდან – „იბერიის ლეგენდა”
„განშორება სიყვარულისათვის იგივეა, რაც ქარი ცეცხლისთვის – სუსტს აქრობს, დიდს კი უფრო აძლიერებს”.