„მეფეთა უგუნურებას ხალხს ნუ დავაბრალებთ”.

„ჰოი, რამდენი შეცდომა ემართება კაცს!”

„კაცი თუ კაცად არ ვარგა, რჯული ვერ უშველის”.

„სხვისი ნათქვამის გამეორება უფრო ადვილია, ვიდრე საკუთარი აზრის გამოთქმა. დამოუკიდებელი აზროვნება ასი ათასიდან ერთ კაცს შეუძლია. დანარჩენი კი ბრმად იმეორებს ვიღაცის ნააზრევს. ეს იმიტომ,

„ამქვეყნად შეუცვლელი არავინ არის, მაგრამ სამაგიეროს მოძებნა ხშირად ძნელია”.

„მართალია, ყოველ ქართველს ათი და ოცი შვილი უნდა ჰყავდეს”.

„ – აბა, თუ იცი, ყველაზე დაწყევლილი ვინ არის ამ ქვეყნად? – მეფე!.. მეფეა ყველაზე საცოდავი. გლეხკაცი თუთასა და ბალახს შეექცევა და მაინც ბედნიერია, რადგან თავისი სახლის იქით არაზე ფიქრობს, არა აწუხებს რა. მეფე კი…”

„ – ოჰ, რუსთაველო! შენს სტრიქონებს ჯადო-თილისმა აქვს და სასწაულებს ახდენს. შენი პოემა მთა არის თვალშეუდგამი და იქიდან დაქანებულ მოულოდნელ ზვავებს შეუძლია ქვეშ მოიტანოს სახარაბაცა და დავითნიც,

„ომები… უომრად ცხოვრება არც ყოფილა და არც თუ ოდესმე იქნება”.

„ადამიანები იმდენს სცოდავენ, არც ერთი არ არის სამოთხის ღირსი…”