„ – ერთი ანდაზა მახსოვს, „კაცმა ასწავლა გველს კბენაო”.

„ – გაფურთხებთ ჯოჯოხეთის ძენო, მე ვარ პაპი ალექსანდრე ბორჯია; მე შენს მოადგილედ ვიჯექ მიწიერ ტახტზე და განგადიდე, მაცხოვარო!

„ეჰ, რამდენი კაცი ფუჭდება უსამართლოდ”.

„ქების მოსმენა უმძიმს მხოლოდ ქების ღირსს. ქებას უღირსნი ეძიებენ”.

„ – მე არ ვიცი, როგორაა ცაში, ხოლო მიწაზე სამოთხე და წამება ისეა განუყოფელი, როგორც ზღვა და მარილი, როგორც უფალი ჯვართან”.

„სიბრძნე ნიჭს ახლავს და არა ასაკს”.

„ბოროტად შობილზე სასტიკია ბედით გაბოროტებული”.

„კაცის სიტყვა ძაღლის კბილზე უმწარესია”.

„ – ღმერთმა ქონება ყველას ოხრად დაატოვებინა და შენ ეძებ?”

„არეულ ჟამში რას არ ნახავ!”