დიდი ფრანგი მწერლისა და პროზაიკოსის – გუსტავ ფლობერის დაკრძალვას ძირითადად ახალგაზრდები დაესწრნენ. სახელოვანი თანამემამულე უკანსაკნელ გზაზე არ გაუცილებია არც ჰიუგოს, არც დიუმას, არც რენანს და არც მაქსიმ დიუ კანს. ამბობენ, რომ თავი არ შეიწუხესო.

გასული საუკუნის ოციან წლებში ამერიკის შეერთებული შტატების მინისტრთა კაბინეტის ერთ-ერთმა ყველაზე გავლენიანმა წევრმა სახელმწიფო საკუთრებაში არსებული ნავთობის რამდენიმე საბადო სოლიდური ქრთამის – 385 000 ამერიკული დოლარის სანაცვლოდ,

274 წელს „მარადიულ ქალაქად” წოდებულ რომში, იმპერატორმა – ლუციუს დომიციუს ავრელიანემ ყველა თავის გამარჯვებათა აღსანიშნავი გრანდიოზული ტრიუმფი გადაიხადა.

ცნობილია, რომ ერთ-ერთი ქვეყნის ეროვნული ჰიმნის ტექსტი დაწერილი იქნა 1850 წელს, რუსეთში დაბადებული გერმანელი სასულიერო პირის მიერ.

ჩვენში დამკვიდრებული ტრადიციის თანახმად, ოფიციალური ცერემონიალის დასრულების შემდგომ, ახლადდაქორწინებული წყვილი სახლის კართან დადებულ თეფშს ფეხით ამსხვრევს. საქორწინო ცერემონიალს მსხვრევის ტრადიცია ასევე თან ახლავს ცენტრალური ამერიკის ერთ-ერთ ქვეყანაში – გვატემალაშიც.

მეორე მსოფლიო ომის მიმდინარეობის ჟამს, საფრანგეთის წინააღმდეგობის მოძრაობის ლეგენდად ქცეული ლიდერი – შარლ დე გოლი, არაერთხელ იქნა გაკრიტიკებული იმ ავტორიტეტული ფრანგი მწერლის მიერ, რომლის სიტყვასაც დიდი ზეგავლენის მოხდენა შეეძლო საზოგადოებრივ აზრზე.

გამოჩენილი ინგლისელი მწერლის, ნატურალისტისა და მოგზაურის – ჯერალდ დარელის ლიტერატურულ ქმნილებაში, სახელწოდებით – „მთვრალ ტყეში”, მთავარმა მოქმედმა გმირმა (თავად ავტორმა), რომელიც წიგნის სიუჟეტის მიხედვით უცხოეთში იმყოფებოდა, ნაწარმოების ერთ-ერთ გმირს, წარმომავლობით ინგლისელს (თანამემამულეს), სახელად – ჯეკის, შემდეგი სიტყვით მიმართა – „ჩვენში ნაციონალური თამაშია ფეხბურთი, ამათთან – რევოლუციაო”.

„ის რომ ცოცხალი ყოფილიყო, პრინცად ვაქცევდიო”, – დანანებით განაცხადა ერთხელ, ერთ-ერთი დიდი ფრანგი პოეტისა და დრამატურგის შესახებ კარიერის ზენიტში მყოფმა ნაპოლეონ ბონაპარტემ.

1464 წლის 30 აგვისტოს რომის კათოლიკური ეკლესიის საჭეთმპყრობელის ტახტზე ვენეციელი კარდინალი – პიეტრო ბარბო ავიდა. როდესაც სახელის გამოცვლის აუცილებლობის წინაშე დადგა ახლადარჩეული პონტიფიკოსი,