Tag Archives: ლიტერატურა
ამონარიდები როსტომ ბეჟანიშვილის რომანიდან – „ჩვენი უკანასკნელი თამაში”
„ოთახში დედა შემოვიდა. ზედ არ მიყურებს. გამოცდილებით ვიცი, ეს უკვე გაბრაზების ნიშანია.
ამონარიდები სიმონ დე ბოვუარის მოთხრობიდან – „ძალიან მშვიდი სიკვდილი”
„როცა სიცოცხლე გეძვირფასება, მაშინ უკვდავება, რა სახისაც არ უნდა იყოს იგი – ზეციური თუ მიწიერი, სიკვდილთან ვერ შეგარიგებს”.
ამონარიდები ინაიათ-თულ-ლაჰ ქანბუს წიგნიდან – „ბეჰარ-დანეშ”
.jpg)
„პატივმოყვარეობა – ყველაზე უსარგებლო საქონელია ამ ქვეყნად”.
ამონარიდები რიუნოსკე აკუტაგავას მოთხრობიდან – „ხელოვნებით შეპყრობილი”
„შეცდომა იქნებოდა გვეფიქრა, თითქოს წიგნების დაწვა და განათლებულ ადამიანთა სიკვდილით დასჯა წარსულ საუკუნეებს ჩაბარდა”.
ამონარიდები ალექსანდრე კალანდაძის რომანიდან – „სიცოცხლის ხარკი”
„ – არ არსებობს უფრო დიდი ბოროტება, ვიდრე ადამიანში გალიის კარი გაუღო მხეცს. სანავარდოდ გაუშვა ის”.
ამონარიდი გიორგი კეჭაღმაძის მოთხრობიდან – „რად არა მცემდიან”
„ვაჟკაცი კი არა, თხლე ვარ… დიდი ბოდიში ამ სიტყვისათვის. ერთი ამხანაგი მყავდა, ჩემთან იჯდა მერხზე, როსტომა ნიორაძე, კი გეხსომებათ. ვინ არ იცნობს ახლა როსტომას,
ამონარიდები ფრანც გრილპარცერის პიესიდან – „ოქროს საწმისი”
„კაცნი სიმართლეს ვერ აგნებენ და ვერ იცავენ”.
ამონარიდები ალექსანდრე კალანდაძის რომანიდან – „სიცოცხლის ხარკი”
„ – ადამიანი მაშინ იხრწნება, როცა ბოროტი საქმეებისათვის ჯილდოს აძლევენ”.
ამონარიდები ალექსანდრე კალანდაძის რომანიდან – „სიცოცხლის ხარკი”
„ – უსამართლობის ჩადენას უსამართლობის ატანა სჯობია!”
ამონარიდი გურამ ფანძიკიძის რომანიდან – „თვალი პატიოსანი”
„სიტყვას ბანზე ნუ მიგდებ, თამაზ იაშვილო, იქნებ გგონია, რომ კაცსაც არ მოკლავ? ან იქნებ გგონია, რომ კაცი არ მოგიკლავს?