Tag Archives: პოეზია

ფრაგმენტი ფრანსუა ვიიონის პოეზიიდან…

თარგს ვაგვირისტებ, მოჭრილს ოდესღაც:

ჰყოს შენზე ღმერთმა, რაც ჩემზე ჰყავი,

მიხეილ გოგუაძე – „მიწის ფიალას მოთმენა ავსებს”

მიწის ფიალას მოთმენა ავსებს,

სინათლისაკენ იძვრის ყოველი,

გიორგი ლეონიძე – „ფრაგმენტი”

იმ ხმლის ნატეხი

ნახე, მოზარევ,

ნიკო სამადაშვილი – „უკუღმართობა”

რა ექნა, იყო ქვა თუ ზეკაცი,

ვისთვისაც ზეცა დაპატარავდა.

ჯემალ ჩახავა – „განუყრელია”

ჩვეულებრივი გახდი უკვე,

სხვას აქვს მეტობა,

კონსტანტინე ლორთქიფანიძე – „მერის”

წუთისოფელი რასაც მოგვცემდა,

ჩვენ გავიყოფდით თანაბრად მუდამ.

გალაკტიონი – „ოთხტროფიანი ექსპრომტი”

წინად ჩემი სპეტაკი გზა

ტალახიან ფეხით ზილეს,

გალაკტიონ ტაბიძე – „იმერელმა ქორწილი ჰქნა”

იმერელმა ქორწილი ჰქნა -

ფეხდამწვარი წიწილითა,

ჯემალ ჩახავა – „ცხოვრების ეტლი”

ცხოვრების ეტლი, როგორც ნიავი,

დასასრულისკენ უჩუმრად მიჰქრის,

ილო მოსაშვილი – „ძველი რვეულიდან”

ის გაზაფხული სხვა იყო, რადგან

ტკბილად მღეროდა გულიც, ბუნებაც,