Tag Archives: პოეზია

ვაჟა-ფშაველა – “თუ გიღალატო,დედაო”

სანამ კი ვცოცხლობ ბედკრული,

შევყურებ მზეს და მთვარესა,

უილიამ შექსპირი – “სონეტი CXXXVIII”

როდესაც სატრფო ერთგულებას მიმტკიცებს ფიცით,

ვიცი,რომ ტყუის,მაგრამ მაინც ვუჯერებ სატრფოს,

მუხრან მაჭავარიანის პოეზიიდან…

უფრორე ღამით,

ხანდახან დღისით,

მურმან ლებანიძე – „ჩემი საქართველო აქ არის”

ქვეყნად გაზაფხულის კვლავაც დამხატველო

ცის რა სულის თქმა ხარ, რა ქარის?

ლერი ალიმონაკი – “ჯოკონდა”

წყვდიადში მუნჯები ჩამდგარან,

მოლოდინს ზვერავენ ფარნებზე,

მურმან ლებანიძე – “რა მოსწყურდა სისხლი და…”

რა მოსწყურდა სისხლი და

რა მოსწყურდა მძორი,

ხალხური პოეზიიდან…

ნუ მიხვალ ისეთასთანა,

მასპინძელს გული

გივი ალხაზიშვილი – “აღარ მომბეზრდა იმ უძველეს ბაღის აღწერა”

აღარ მომბეზრდა იმ უძველეს ბაღის აღწერა,

ფანჯრიდან რომ ჩანს და სამყაროს დუმილს აგროვებს,

ნინო სიხარულიძე – “ჩემი ეგზისტენციალიზმი”

დრო კი არ გადის,მე გავდივარ ამ თამაშიდან

(და არც არავინ მახევს კალთებს,ჩვენთან დარჩიო),

მუხრან მაჭავარიანი – „ვიცი, წამერთმის მზისა ჭვრეტანი”

ვიცი, წამერთმის მზისა ჭვრეტანი,

დღეს არა, ხვალე მოვკვდები, ვიცი,