Tag Archives: პოეზია
მერაბ კოსტავა – “ვეღარ ვიოკებ შეშლილ სულის დაწყევლილ ალებს”
ვეღარ ვიოკებ შეშლილ სულის დაწყევლილ ალებს,
მივდივარ შენგან,ბალდახინით შევიბურები,
რჩეული სტრიქონები მერაბ კოსტავას ლექსებიდან…
ქაღალდზე ლექსის გადატანას რატომ ისწრაფი?
თითქო გაღრჩობდეს,არ გაცლიდეს სულთამხუთავი,
მიქელანჯელო ბუონაროტი – “სონეტი”
მარმარის ნატეხს – გამომზირალს ცივად და მკაცრად –
რად დაემგზავრა,მშვენიერო,ხვედრი კეთილი? –
მერაბ კოსტავა – “ქართული საგალობელი”
არ ამოვიკრავთ პირს ვინაიდან
წილად გვარგუნე ღმერთების ენა,
უილიამ შექსპირი – “სონეტი XVII”
მეც ცოდვილი ვარ… სხვა რა ეთქმის ასეთ საქციელს -
შემყვარებია მეც ჩემივე ზნე და ბუნება;
მუხრან მაჭავარიანი – “ვაი,ჩვენს პატრონს!..”
დავდივარ,როგორც დადიოდა ჩემამდე ბევრი,
ჩემს თავზეც ბრუნავს ხან დოლაბი და ხანაც კევრი,