Tag Archives: პოეზია

უილიამ შექსპირი – “სონეტი XXIX”

მარტო რომ ვრჩები,როცა ვწყევლი საკუთარ თავბედს,

რომ არ ვახსოვარ აღარც ხალხს და აღარც განგებას,

უილიამ შექსპირი – “სონეტი LXVII”

ჰოი,საწუთროვ,შენს მანკიერ ზნეს და ზეობას,

ნეტავ რად ანდო ჩემმა სატრფომ თვისი არსება?

კოლაუ ნადირაძე – “წიწამურიდან საგურამომდე”

წიწამურიდან საგურამომდე

ეკლიანი და პატარა გზაა,

უილიამ შექსპირი – “სონეტი LXXIX”

შენ ერთადერთი იყავ ჩემი ლექსის იმედი,

არ შევხაროდი მე შენსავით სხვას და გარეშეს,

მამა არჩილ გვიმრაძე – “მწყემსი კეთილი”

როცა მთის წვერზე მოეფლითება

გადაცრეცილი თოვლის ხალათი,

ვაჟა-ფშაველა – “ნატვრა”

კლდე უნდა იყო,სალი კლდე -

მიწავ,რადა ხარ ფხვიერი, - 

ლადო ასათიანი – “საქართველო”

რა ქართველი ხარ და რა ჭაბუკი,

თუ მამულს თავი არ ანაცვალე - 

გალაკტიონ ტაბიძე – “ცამეტი წლის ხარ”

ცამეტი წლის ხარ და შენი ტყვეა

ჭაღარა გულის ზმანება ავი, -

მორის ფოცხიშვილი – “მე ახლა მივხვდი”

მე ახლა მივხვდი

საიდან მოდის,

მუხრან მაჭავარიანი – “სამშობლოს ჩემსას იშვიათად უგრძვნია შვება”

სამშობლოს ჩემსას იშვიათად უგრძვნია შვება, -

საყიალოა თავისობას ის რადგან სხვების.