Author Archives:
ვიქტორ-მარი ჰიუგო – „ეპიზოდი”
1883 წელს შვეიცარიაში ყოფნის ჟამს, მსოფლიო ლიტერატურის ფრანგ კლასიკოსს – ვიქტორ-მარი ჰიუგოს (1802-1885 წლები) დიდ სიამოვნებას ჰგვრიდა ალპების ულამაზეს მთებში განთავსებული ქვეყნის უმშვენიერეს ბაღებსა და სკვერებში სეირნობა.
ჟან ჟიროდუ – „ეპიზოდი”
„მომღიმარე და სერიოზული, დამცინავი და დარბაისელი, დიპლომატი და ბოჰემის კაცი”. – ასე ლაკონურად დაახასიათა დიდი ფრანგი ესეისტი, ნოველისტი და დრამატურგი - იპოლიტ-ჟან ჟიროდუ (1882-1944 წლები) სახელოვანმა ფრანგმა მწერალმა – ანდრე მორუამ.
გუსტავ ფლობერის „მადამ ბოვარი”-ს შესახებ…
„ავტორი ათასნაირად შეეცადა, მოეხმარა მისთვის ხელმისაწვდომი ყველა ლამაზი სიტყვა ამ ქალის ასაწერად. მაგრამ შეეცადა თუ არა ის ამასთან ერთად აეწერა მისი სულიერი სამყარო? სრულიადაც არა. გული? არა. მისი ჭკუა? ვაი, რომ არც ეს.
ჟან-ჟაკ რუსო – „ეპიზოდი”
როგორც ცნობილია, შვეიცარიული წარმომავლობის მქონე გენიალურმა ფრანგმა მოაზროვნემ, ფილოსოფოსმა და მწერალმა – ჟან-ჟაკ რუსომ (11712-1778 წლები), თავის ავტობიოგრაფიულ შედევრ-ქმნილებაზე – „აღსარება”, მუშაობა 1765 წელს დაიწყო (დაასრულა 1770 წელს).
ანტისთენე – „ეპიზოდი”
ნათელი და გამჭრიახი გონებით გამორჩეულმა დიდმა ძველ ბერძენმა ფილოსოფოსმა და კინიკური სკოლის ფუძემდებელმა – ანტისთენემ (ჩვ.წ.აღ-მდე 444-365 წლები), რომელიც სიცოცხლის უკანასკნელ ჟამს ფილტვების ტუბერკულოზის საშინელი სენით იყო დაავადებული (რასაც ემსხვერპლა კიდეც),
ჟან დე ლა ბრუიერი – „მე ვირჩევდი ვყოფილიყავი ხალხი!”
„ზოგჯერ ისეთ სიღარიბეს შეხვდები, რომ გული შეგეკუმშება. ზოგიერთებს საჭმელ-სასმელი აკლიათ, თავზარს სცემს ზამთარი, ცხოვრებას შიშით შეჰყურებენ. ამავე დროს ზოგი ნაადრევი ხილის ჭამით ტკბება.
ლუი XIV დე ბურბონის შესახებ…
ბიოგრაფების ცნობით, საფრანგეთის ლეგენდად ქცეული მეფის – ლუი XIV დე ბურბონის (1638-1715 წლები) ერთ-ერთ ჰობს – ბალეტი წარმოადგენდა. ფრანგი მონარქის გატაცება ბალეტისადმი იმდენად დიდი ყოფილა, რომ იგი თავადაც კი ღებულობდა მონაწილეობას ამა თუ იმ საბალეტო წარმოდგენაში.
ზაზა ბიბილაშვილი – „ლექსი მოყმისა და სიყვარულისა”
გაცუდდა, რაც-რა ვეთრიე,
რაც ვკვლიე შენი გზა-კვალი:
ვინ იყო პასკვინო?
პირველი ქვეყანა რეფორმაციის ხანაში, რომელმაც რომის კათოლიკურ ეკლესიაში გამეფებული აღვირახსნილობისა და უზნეობის წინააღმდეგ გაილაშქრა – იტალია იყო. სწორედ იმ პერიოდში გამოჩნდა რომის ქუჩებში ვიღაც მხიარული თერძი ბიჭი, სახელად – პასკვინო,
ეზოპეს შესახებ…
ერთხანს მონად მყოფმა და ერთხანს ლიდიის მეფის კარზე მცხოვრებმა ლეგენდად ქცეულმა დიდმა მეიგავემ და პოეტმა – ეზოპემ (ძვ.წ.აღ-ით 620-564 წლები) გადაწყვიტა, რომ საცხოვრებლად ძველი ელადის ერთ-ერთ პოლიტიკურ ცენტრში – დელფოსში გადასულიყო.