Category Archives: სხვა

გუსტავ ფლობერი წერდა…

“თუ გამოცდილებას დავუჯერებთ,მე მგონია რომ მმართველობის არც ერთი ფორმა კარგს არაფერს შეიცავს; ორლეანიზმი,რესპუბლიკა,იმპერია აღარაფერს არ ეუბნება არც გონებასა და არც გულს,რადგან თითოეულ ამ კოლოფში ჩადებულია უაღრესად წინააღმდეგობრივი იდეები.ყველა დროშა ისე გათხუპნულია სისხლითა და ნეხვით,რომ დროა სულაც უარი ვთქვათ მათზე.კმარა სიტყვები.ძირს სიმბოლოები და ფეტიშები!”

მარკუს ტულიუს ციცერონი – “მეგობრობის” შესახებ…

“მეგობრობა სხვა არაფერია,თუ არა სიყვარულისა და სიკეთის საფუძველზე შექმნილი თანხმობა ღვთაებრივი და ადამიანური საქმეებისა.უკვდავ ღმერთებს კაცთათვის ამაზე უკეთესი არაფერი უბოძებიათ,თუ არ ჩავთვლით სიბრძნეს.ზოგს ურჩევნია სიმდიდრე,ზოგს – ჯანმრთელობა,ზოგს – ძალაუფლება ხიბლავს,ზოგს – პატივი,ბევრიც კიდევ სიამოვნებასა და განცხრომას აყენებს ყველაზე წინ.

ნიშანდობლივი იგავი…

ერთ ქვეყანაში ცხოვრობდა ახალგაზრდა და ძალიან მდიდარი პრინცი,რომელსაც გულში ჩაუვარდა ულამაზესი პრინცესა.რამდენიმე ხანში პრინცმა გოგონას ხელი სთხოვა:

აგატა კრისტი წერდა…

“ის,ვინც კრიმინალურ ისტორიებს წერს,ყოველთვის ინტერესდება კრიმინალისტიკით.ძალიან მიყვარს იმათი ჩვენებების კითხვა,ვისაც საქმე ჰქონია დამნაშავეებთან,განსაკუთრებით,ვისაც მათი დახმარება,ან,როგორც ძველად ამბობდნენ,”გამოსწორება” უცდია.

ფრედერიკ ჟოლიო-კიურის მოსაზრებები…

” – მე მიყვარს ადამიანები.ჩემთვის ადამიანი პირველ ყოვლისა ადამიანია,მაშასადამე მეგობარი,მართლაც ბევრია საჭირო იმისათვის,რომ სხვანაირად მოექცე მას”.

იოჰან ვოლფგანგ ფონ გოეთეს ნააზრევი…

“თუ შემეკითხებიან – არის თუ არა ჩემში ქრისტესადმი თაყვანისცემის გრძნობა,მე ვიტყოდი: დიახაც-მეთქი.მე ქედს ვიდრეკ მის წინაშე,რადგან მას ზნეობრიობის უზენაესი პრინციპის განცხადებად ვთვლი.

ვაჯინავალკიას პასუხი…

საყოველთაოდ ცნობილი პირველი ინდური ლიტერატურული ქმნილებისა და რელიგიური ჰიმნების – “რიგვედა”-ს ერთ-ერთმა ავტორმა – არტაბაგა რიტაბაგას ძემ,ამავე უნიკალური ძეგლის მეორე თანაავტორს – ვაჯინავალკიას ჰკითხა:

ნოვალისი წერდა…

“ტყეში მივდიოდი.ჩემი საყვარელი ადგილის საძებრად ერთ უშველებელ ცაცხვის ქვეშ შევდექი.

კონსტანტინე გამსახურდიას ნააზრევი…

“დიდკაცები ხშირად წვრილმანებში პატარა კაცებს ემსგავსებიან,პატარანი კი დიდებს წვრილმანებში ჰგვანან,მაგრამ,სამწუხაროდ,მსხვილმანებში ვერ უტოლდებიან”.

ჟორჟ ჟოზეფ ქრისტიან სიმენონი წერდა…

„ფული, ფული, ფული… – აი, პირველი სიტყვები, რომელიც ჯერ კიდევ სრულიად ბავშმა გავიგონე.