Category Archives: სხვა
იოსებ იმედაშვილის მოთქმა…
“სულიერად სხვისი მონები,ნივთიერად სხვისი ყმები,აზრით და რწმენით სხვისი ტიკინები,ტინგნიცი,ტიტლიკანანი და მშიერნი! აი ვინა ვართ!
ილია ჭავჭავაძე წერდა…
“იქნება არ დაიჯეროთ და ერთი საოცარი,უცნაური სენი დამჩემდა.ამბობენ,ეს სენი მარტო მე არა მჭირს.თურმე ნუ იტყვით,ყველას,ვისაც ჭკუასთან რაიმე საქმე აქვს,იმათაც ის ემართებათ,რაც მე.
ვაჟა-ფშაველას ნააზრევი…
1. “მართალია,განათლებამ,ცივილიზაციას რომ ვეძახით,სწორედ საკვირველი მოქმედება გამოიჩინა სხვადასხვა ასპარეზზე,ხოლო ზნეობის სამფლობელოისა კი რა მოგახსენოთ.
პოლიდაკტილია
პოლიდაკტილია (ბერძნული ენიდან ითარგმნება,როგორც – “ბევრი თითი”) – წარმოადგენს ანატომიურ გადახრას,რომლისთვისაც დამახასიათებელია ნორმას გადაცილებული ბევრი თითის არსებობა ადამიანის ხელებსა და ფეხებზე.
ჟან კასუ წერდა…
“ძნელი არის დიდხანს განიცდიდე უკმაყოფილებას და ამავე დროს მაღალი აზრები შეინარჩუნო.ყველაზე უფრო მნიშვნელოვანია: აზროვნებდე კეთილშობილად,დიახ,აზროვნებდე კეთილშობილურად,პატივით ეპყრობოდე საკუთრებას,მემკვიდრეობის უფლებას,მშობლების ავტორიტეტს,
გაბრიელ გარსია მარკესი “წიგნების წაკითხვის” შესახებ წერდა…
“ვკითხულობდი არა მხოლოდ სიამოვნებისთვის,არამედ იმის დაუოკებელი წყურვილით,რომ აღმომეჩინა,როგორ იყო დაწერილი დიდი წიგნები.
პაულ იოზეფ გებელსი – “ეპიზოდი”
როგორც ცნობილია,ერთ-ერთმა ყველაზე გავლენიანმა გერმანელმა პოლიტიკურმა ფიგურამ მესამე რაიხში,სახალხო განათლებისა და პროპაგანდის მინისტრმა და კაცობრიობის წინააღმდეგ ჩადენილი სასტიკი დანაშაულების თანაავტორმა - პაულ იოზეფ გებელსმა,საკუთარ მეუღლესთან – მაგდა გებელსთან ერთად ჯერ საკუთარი ექვსი შვილი გამოასალმა სიცოცხლეს,ხოლო შემდგომ თავადაც სუიციდით დაასრულა სიცოცხლე.
ჯორჯ ფროსტ კენანი – “ნიურნბერგის სასამართლო პროცესის” შესახებ წერდა…
XX საუკუნის ერთ-ერთი უდიდესი ამერიკელი დიპლომატი (აშშ-ის ელჩი საბჭოთა კავშირში),პოლიტოლოგი და ისტორიკოსი – ჯორჯ ფროსტ კენანი (1904-2005 წლები),რომელსაც “ცივი ომის” პერიოდში – “შეკავების პოლიტიკის იდეური მამა” უწოდეს,ისევე,როგორც სხვა საღად მოაზროვნე ადამიანების არმია,გაოგნებული და აღშფოთებული გახლდათ იმით,რაც საყოველთაოდ ცნობილი “ნიურნბერგის სასამართლო პროცესებზე” მოისმინა და ნახა.
არტურ ლევი წერდა…
“სამეფო კარზე დაბადებული და აღზრდილი,ყველა თავისი ნება-სურვილი შესრულებას ნაჩვევი მონარქი,ვერ ხედავს გაუბედურებული ხალხის ტანჯვას,ვერ ხვდება,როგორი შრომით და წვალებით აღწევს ადამიანი ამა თუ იმ სოციაურ მდგომარეობას,