პირველი ქვეყანა რეფორმაციის ხანაში, რომელმაც რომის კათოლიკურ ეკლესიაში გამეფებული აღვირახსნილობისა და უზნეობის წინააღმდეგ გაილაშქრა – იტალია იყო. სწორედ იმ პერიოდში გამოჩნდა რომის ქუჩებში ვიღაც მხიარული თერძი ბიჭი, სახელად – პასკვინო,

რომის იმპერიის ისტორიაში ერთ-ერთი ყველაზე ოდიოზური თვისებების მქონე იმპერატორი – ნერონი, განსაკუთრებით ხოტბას ასხამდა იმპერატორ კლავდიუსის ქალიშვილს – კლავდია აქტას (42-62 წლები).

მას შემდეგ, რაც 1794 წლის 28 ივლისს „ფრანგების ეროვნულ სამართებლად” წოდებული გილიოტინის გამოყენებით თავი მოჰკვეთეს საფრანგეთის დიდი რევოლუციის ერთ-ერთ ლიდერს – მაქსიმილიან რობესპიერს, პარიზის კომენდატმა, გენერალმა - ნაპოლეონ ბონაპარტემ,

დასავლეთ ნახევარსფეროში აფრიკელ (შავკანიან) მონათა აჯანყების ლიდერმა – ფრანსუა-დომინიკ ტუსენ-ლუვერტურმა (1743-1803 წლები), რომლის უშუალო ძალისხმევითაც ჰაიტი იქცა ისტორიაში პირველ თავისუფალ შავკანიანთა რესპუბლიკად ლათინურ ამერიკაში,

ხელისუფლებაში მოსვლიდან რამდენიმე ხანში, იმ დროს, როდესაც ქვეყანაში საშინელ რეპრესიებს ჰქონდათ ადგმული ფეხი, საბჭოთა კავშირის კომუნისტური პარტიის დამაარსებელი და მისი უშუალო ხელმძღვანელი – ვლადიმერ ლენინი (1870-1924 წლები) მაქსიმ გორკის მეუღლეს – ელენე პეშკოვას ეწვია ბინაზე, სადაც ბეთჰოვენის სონეტები მოისმინა ისაი დობროვეინის შესრულებით.

მას შემდეგ, რაც ჯანმრთელობის მდგომარეობის გაუარესების საბაბით ბოჰემიისა და მორავიის რაიხსპროტექტორის (მმართველის) პოსტი დატოვა (ფაქტიურად, იძულებით დაატოვებინეს) გერმანელმა დიპლომატმა – ბარონმა კონსტანტინე ფონ ნეირატმა,