Category Archives: პოეზია

ისიკავა ტაკუბოკუს რამდენიმე ტანკა…

როცა მოგიწევს

ემსახურო

ხუტა ბერულავა – „ისმინე, გულო”

სხვებს დავცინოდი ამნაირი ფიქრების გამო,

და… აჰა, ვხედავ, ნაადრევად დამიდგა ჯერი:

ხუტა ბერულავა – „მე მეშინია, ამ ნანატრ ლოყებს”

მე მეშინია, ამ ნანატრ ლოყებს

რომ შევამჩნიო კვალი წლებისა,

ეკატერინე ჰორნ – „საფერავივით რომ გაწითლდა გუშინ საღამო…”

საფერავივით რომ გაწითლდა გუშინ საღამო

და ეს ტუჩებიც ღვინისფერად გამეწამულდნენ …

შოთა ნიშნიანიძე – „ჩქარი მატარებელი”

ბოგირ-ბოგირ,

ბოგა-ბოგა,

როი სოხუმელი – „იდგა სამყარო”

იდგა სამყარო მხნე ქვრივივით ღამის გასაყარს,

მთვარის სარკმლიდან მოეწყინათ სხივთა შროშანებს,

როი სოხუმელი – „სულით თვინიერს”

სულით თვინიერს,

გამიშლიან ხელებს – მრუშები,

როი სოხუმელი – „ვერაფრით გიშვებ…”

ზღვის სეზონს წვიმა ქვიშაში დაფლავს,

აგვისტოს თქეშიც – თავს მაკლავს ცის ქვეშ…

როი სოხუმელი – „გრძნობებს რომ ფანტავ”

გრძნობებს რომ ფანტავ -

შეშლილივით ვნებები გცვივა,

გალაკტიონ ტაბიძე – „ი. ა”

ქალაქში, მტვერში, წაიქცა ბავშვი

ნუკრის თვალებით, თმით – მიმოზებით.