Category Archives: პოეზია

შოთა ნიშნიანიძე – „წიგნებს, რომლებსაც ვერ წავიკითხავ”

წიგნებს, რომლებსაც ვერ წავიკითხავ,

ლექსებს, რომლებსაც ვერასდროს დავწერ,

შოთა ნიშნიანიძე – „სტუმარს არა თუ პატივი ვეცით”

სტუმარს არა თუ პატივი ვეცით -

აქ ყველა მასპინძელივით ცხოვრობს.

მუხრან მაჭავარიანი – „დონ კიხოტი”

ვემთხვევი შენსას, დონ კიხოტო, ჟანგიან შპაგას!

ოქროსი მინდა შენს როსინანტს დავაკრა ნალი!

მორის ფოცხიშვილი – „უუფლებოთა უფლებისათვის”

თექვსმეტ წლამდე უუფლებო ქალ-ვაჟებო,

თქვენ უფლებებს

მორის ფოცხიშვილი – „ანტიაერობიკა”

ერთი, ორი, სამი, ოთხი, -

მანჭვა-გრეხით, ხოხვით, ფორთხვით!

მუხრან მაჭავარიანი – „იყო და არა იყო რა”

იყო განთქმული პურადად,

ცხოვრობდა ჩინებულადა,

მორის ფოცხიშვილი – „მკვდრული სიჩუმე”

ვინ შეადარა დუმილი სიკვდილს,

ვინ სთქვა პირველად „სიჩუმე მკვდრული”, –

მორის ფოცხიშვილი – „ქართველებში”

ვისხედით და ვიხსენებდით გარდაცვლილებს,

შინმოუსვლელ მამებსა და ძმებს.

მორის ფოცხიშვილი – „შედეგი”

შენს უთქმელ სიტყვას მათრახად გირტყამს

დრო და, ცხადია, გიშლიან ნერვებს,

მორის ფოცხიშვილის გენიალური ლექსი – „პრიმიტივი”

არც რა რეკლამა, არც რა აფიშა,

არც ვინ, როკვით რომ იღებს ბარიერს, -