Category Archives: პოეზია
ჰაბდულა ტუკაი – “ღმერთო! მოსპე ქვეყნად ოქრო”
ღმერთო! მოსპე ქვეყნად ოქრო,ყველა სენზე უარესი!
დედამიწის დამღუპველი,სიკვდილზედაც უავესი.
თენგიზ ბეგლარიშვილი – “გულის ბრალია”
მივსდევ სიმართლეს,
მივსდევ სიმართლეს,
რომ მწვავს და მდაგავს, – მისი ალია…
მანანა კობაიძე – “ამ მთების იქით”
ვერც დავიწყება ვისწავლე,
ვერც ფიქრის დაბმა ბეჩავმა,
მზე ვერ ამოვა უშენოდ,
მთვარე უშენოდ ვერ ჩავა.
***
გიორგი ლობჟანიძე – “ფანჯრების იქით”…
ფანჯრების იქით – ღამის ხავერდი,
და აღარც ერთი ნათელი ღრიჭო,
შენ არაფერი გაგიჭირდება,
რადგან ტყუილში ცხოვრება გიჯობს.
მუხრან მაჭავარიანი – “შენ – სისხლო ჩემო”…
შენ – სისხლო ჩემო – სად არ დაღვრილო…
შენ – სად არ გხვრეპდა შავი ყორანი.
გაგა ნახუცრიშვილი – “გაურკვევლობა”
გზები… შენი ნაბიჯებით გიხაზია,
წინ კი მხოლოდ ცარიელი ფურცელია,
ცხოვრება თუ მართლა მარტო მირაჟია,
მაშინ ალბათ,ყველაფერი უცვლელია.
***
ალიო მირცხულავა – “ერთხელ ქალი მიმავალი”
ერთხელ ქალი დავინახე მიმავალი ველად,
მის ეშხიან სილამაზეს გზას უთმობდა ყველა,
სწორედ ირმის აღნაგობა,სწორედ ირმის-ყელა,
ტანზე თმები გადმოუშვა,როგორც ცისარტყელა.
მორის ფოცხიშვილი – “მამაშვილური თეორემა და ისტორიული გზა მისი დამტკიცებისა”
საქართველოს მომავალი
მისივე წარსულისა და აწმყოს
შოთა ნიშნიანიძე – “მისი ცხოვრება ცირკი იყო”
მისი ცხოვრება ცირკი იყო,ნამდვილად ცირკი,
ყველა უფრთხოდა მის მოწამლულ ენას და ქირქილს.