Category Archives: ფლორა და ფაუნა

ჩოქელა – „ეპიზოდი”

თბილი კლიმატის მოყვარული „ბოგომოლად” ცნობილი მტაცებელი რიგის მწერი – ჩოქელა, რომელსაც გარდა პატარა ზომის მწერებისა და ობოსნაირთა სახეობებზე ნადირობისა,

გორილა – „ეპიზოდი”

პრიმატების რიგის ერთ-ერთი უდიდესი წარმომადგენელი – გორილა, რომლის დაწვრილებითი აღწერილობა პირველად ფართო საზოგადოებას 1847 წელს გააცნო ამერიკელმა მისიონერმა – თომას სევიჯმა კამერუნში მოგზაურობის შედეგად,

მონღოლური ვირზაზუნა – „ეპიზოდი”

ცენტრალურ აზიაში მობინადრე სტეპის მონღოლები, საკვებად იყენებენ აბსოლუტურად ყველა სახეობის ცხოველს, რაც კი მოძრაობს. ერთადერთი ფაუნის წარმომადგენელი,

კარტოფილის შესახებ…

„კაცობრიობის მეორე პურად” წოდებული ბოსტნეული კულტურა – კარტოფილი, დოკუმენტურად პირველად აღწერილი იქნა სამხრეთ ამერიკის კონტინენტზე მოღვაწე ცნობილი ესპანელი სასულიერო პირის, ისტორიკოსისა და გეოგრაფის – პედრო სიესა დე ლეონის მიერ – XVI საუკუნეში.

Cataglyphis bombycina (ვერცხლის ჭიანჭველა)

„ვერცხლის ჭიანჭველად” წოდებული მორბენალი-ჭიანჭველების ერთ-ერთი სახეობა – Cataglyphis bombycina, რომლის გავრცელების არეალია საჰარის ცხელი უდაბნო,

შავი ზამბახი

სამხრეთ იორდანიაში არსებული ქვიშაქვისა და გრანიტის კლდეებში ამოკვეთილი უადი-რუმის ხეობა ერთადერთი ადგილია დედამიწაზე,

ნიორის შესახებ…

შროშანისებრთა ოჯახის ერთწლოვანი ბოლქვიანი მცენარის – ნიორის სამშობლოდ მკვლევარები შუა აზიას ასახელებენ. მათი მტკიცებით, ნიორი პირველად კულტივირებული იქნა ძვ.წ.აღ-ით ჯერ კიდევ III ათასწლეულში თანამედროვე ტაჯიკეთის,

სილფიუმი

„ფერულას სახეობის ერთ-ერთი ბალახოვანი მცენარე, კონკრეტულად – „სილფიუმი”, ძალიან უცნაური მცენარეა იმ გაგებით, რომ მისი კულტივირება ყოვლად შეუძლებელიაო”. – წერდა ძვ.წ.აღ-ით IV-III საუკუნეებში მოღვაწე დიდი ძველ ბერძენი ბუნებისმეტყველი და ფილოსოფოსი – თეოფრასტე,

ოქროსფერი კვირიონი – „ეპიზოდი”

„გაანადგურეთ, მტერი კაცობრიობისა!” – ასეთი უჩვეულო სათაურის მქონე სტატიით გამოვიდა 1941 წელს ერთ-ერთი უკრაინული გაზეთი – „ხოპიორსკაია პრავდა”.

„მზის ყვავილი”

„მზის ყვავილებად” წოდებული მზესუმზირების უზადო სიმშვენიერით თავის დროზე აღფრთოვანებული იყვნენ ისეთი სახელოვანი იტალიელი პოეტები, როგორებიც გახლდნენ – გაბრიელე დ’ანუციო და ეუჟენიო მონტალე.