Category Archives: ლიტერატურა
ამონარიდები ხუტა ბერულავას მოთხრობებიდან…
„ – ადამიანებო, შეხედეთ მზეს და გაზაფხულის შემობრძანებას მშობლიურ მიწაზე! თვალი მიაპყარით, რა მოკრძალებითა და კდემამოსილებით ამოდიან მიწის მკერდიდან ენძელები და იები. არ გამოგეპაროთ მერცხლების მოფრენის პირველი დღე!
ამონარიდები ენ ვეტემაას რომანიდან – „კვერცხები ჩინურად”
„ღმერთი შორსაა და, ეტყობა, მე მასაც გადაბრუნებული დურბინდით ვხედავ… მაგრამ, რაც მთავარია, ვხედავ!”
ამონარიდები ჟან-ჟაკ რუსოს რომანიდან – „ჟიული, ანუ ახალი ელოიზა”
„უკეთუ არ ძალგვიძს ჩვენი გრძნობების ალაგმვა, ჩვენი საქციელის ალაგმვა ხომ ჩვენს ხელთაა”.
„ტრაგედია გმირებით”
„ – სანამ ვიყოთ მშივრები, ბოთურია, – უთხრა ძაღლს. – მეტს ვერც შენ აიტან და ვერც მე. გაუშვი ბადეს პირი. სიტყვას გაძლევ, შორს არ წავალ. მალე დავბრუნდები, გაუშვი, ბოთურია, ბადეს პირი, – ეხვეწებოდა და თავზე ხელს უსვამდა.
ამონარიდი მარიო ვარგას ლიოსას რომანიდან – „ვაცის ნადიმი”
„ – გაგიკვირდება, რასაც ახლა გეტყვი, ჭკუის კოლოფო, – წამოიძახა მანუელ ალფონსომ დრამატულად, – როდესაც ლამაზ ქალს, მეფურ მდედრს ვხედავ, ისეთს, გონებას რომ გიმღვრევს, საკუთარ თავზე კი არა, უფროსზე ვფიქრობ.
ამონარიდები ენ ვეტემაას რომანიდან – „პილიმეესი”
„ო, დამიჯერეთ, კეთილო ხალხო, გადამწყვეტი წამი მუდამ უსწრებს მოქმედებას… მერე კი, მერე ვეღარაფრით დაგვიდგენია, მაინც როდის წამოგვეწია ის წამი”…
ამონარიდები ენ ვეტემაას რომანიდან – „მონუმენტი”
„შინაბერების გავრცელებული აზრით, მთელი ქვეყნის მამაკაცებს პირი აქვთ შეკრული და ჭკვიან ლამაზმანებს იმიტომ გაურბიან, რათა პათოლოგიურ მახინჯებზე დაქორწინდნენ”…
ამონარიდები რევაზ მიშველაძის ნოველიდან – „წინა კაცი”
„სასწაულია, აბა რა არის, ათაბაბადან დღემდე რამდენი კაცი მდგარა ამ ცის ქვეშ და ორი კაცის ცხოვრება არ დამსგავსებია ერთმანეთს. ყველას თავისი ბილიკი მიუჩინა ბუნებამ. რა ფანტაზიამ მოიფიქრა მაინც მილიარდი კაცის ცხოვრების სხვადასხვა ვარიანტი. გიფიქრიათ ამაზე?”
ამონარიდი რევაზ მიშველაძის მოთხრობიდან – „კაქტუსი”
„უწინ, კაცმა თავი მოიკლაო, რომ გავიგონებდი, მიზეზის გაგებაც არ მსურდა. რამ უნდა მიგიყვანოს კაცი ამ ნაბიჯამდეთქვა. ახლა სხვანაირად ვფიქრობ. არის თურმე ცხოვრებაში წუთები, როცა ერთადერთი გამოსავალი თვითმკვლელობაა.
ამონარიდები გრიგოლ ჩიქოვანის მოთხრობებიდან…
„ – ადამიანს რაღაცის უნდა ეშინოდეს, სიკოია; ან სინდისის, ან ღმერთის, ან ძალის”.