Category Archives: ლიტერატურა
ამონარიდები ანატოლ ფრანსის რომანიდან – „პინგვინთა კუნძული”
„ქალი ცოდვილია,თუ სხეულს ფულზე ჰყიდის,მაგრამ უფრო ცოდვილია,როცა უფასოდ ნებდება.
ივანე ვაზოვი – „ფიჭვი”
„ბუნების ცხოველმყოფელ ჟრიამულს სრულიად მოწყვეტილია გალავანშემოვლებული ძველთაძველი მონასტერი,რომლის ეზოშიც მუდამ სიმშვიდე და სამარისებული მყუდროება სუფევს.
ამონარიდები ოთარ ჭილაძის დიდებული რომანიდან – „მარტის მამალი”
„გინდაც დედის ხმას ფლობდე და გინდაც უკვდავებას. სიკვდილი, არყოფნა მაშინ იწყება, როცა დედის ხმას დაივიწყებ,
ამონარიდები ოთარ ჭილაძის რომანიდან – „ყოველმან ჩემმან მპოვნელმან”
„ადამიანი მოედანზე გამოდის და ცეცხლს იკიდებს,რათა იქნებ იმ ცეცხლის შუქზე მაინც დავინახოთ”.
ამონარიდი ოთარ ჭილაძის რომანიდან – „ყოველმან ჩემმან მპოვნელმან”
„მართალია,ქაიხოსროს ისეთი სახლი ედგა,ურუქელებსაც და ურუქზე შემთხვევით ჩამოვლილ მგზავრებსაც კისრები ეღრიცებოდათ,თვალს ვერ აშორებდნენ,სანამ თვალთაგან არ მიეფარებოდა იგი,მაგრამ სიკვდილისაგან ვერც ეს სახლი გადაარჩენდა ქაიხოსროს,რადგან სიკვდილი იმიტომ იყო სიკვდილი,არაფერს რომ არ შეეძლო მისი შეჩერება,
ამონარიდები გოდერძი ჩოხელის ნაწარმოებებიდან…
„იქით რა არის, არავინ იცის, აქეთ კი მარტო სახელი გვრჩება. სახელს ალამაზებს ადამიანი და ადამიანს ალამაზებს სახელი. რამდენს, რამდენს, ცხოვრებაზე გამწარებულს წაჰყოლია სახელის სევდა…
ამონარიდები ანატოლ ფრანსის რომანიდან – „პატარა პიერი”
„კარგად ვიცი,რომ ფული სათავეა ყოველგვარი ბოროტებისა და ღრნის ჩვენს ისედაც სასტიკ საზოგადოებას,რომლითაც ასე ვამაყობთ ხოლმე”.
ამონარიდები ქეი-ქაუსის დარიგებათა წიგნიდან – „ყაბუს-ნამე”
„ეს ქვეყანა სიკეთისა და ბოროტების სათესი მინდორია, – რასაც დასთეს, მასვე მოიმკი”.
ამონარიდები ლიონ ფოიხტვანგერის რომანიდან – „გოია ანუ შემეცნების რთული გზა”
„ვინც თავისით მოიპოვა ძალაუფლება და სახელი,უფრო მეტად აფასებს მას, ვიდრე ის, ვისაც დაბადებით თანდაყოლილი აქვს”.
ამონარიდები ოთარ ჭილაძის გენიალური რომანიდან – „მარტის მამალი”
„საერთოდ,ადამიანი ჩვეულებრივია და ასეთიც უნდა იყოს – ჩვეულებრივი – ანუ, ცოტა გულადიცა და ცოტა მშიშარაც, ცოტა გულუხვიცა და ცოტა ძუნწიც, ცოტა კეთილიცა და ცოტა ბოროტიც, ცოტა ჭკვიანიცა და ცოტა ბრიყვიც, ცოტა ბედნიერიცა და ცოტა უბედურიც,რადგან ეს „ცოტა-ცოტაობა” აძლებინებს სწორედ