„ჭეშმარიტება,სადღაც  ისე მაღლა სადგურობს,რომ თვითონ ღმერთებსაც ოლიმპოსის მწვერვალიდან ვერ დაუნახავთ იგი”.

„ვინც ერთხელ დაეუფლა საკუთარ თავს,ის არაფერს არ დაჰკარგავს ამქვეყნად და ვინც ერთხელ შეიცნო ადამიანი საკუთარ თავში,იმას ესმის ყველა ადამიანის გულისთქმა”.

„თუ საღად ვიმსჯელებთ,თუ ჩვენი ქვეყნის მსგავსად შექმნილ ყველა პლანეტაზე ცხოვრობს,ან იცხოვრებს სულდგმული,თუ იქაური მცხოვრებელებიც იმავე კანონებს ემორჩილებიან,რომელთაც ჩვენ ვმონებთ,ბოროტებას არა ჰქონია საზღვარი; მას უსასრულო სამყარო მოუცავს და ბრძენ კაცს ისღა დარჩენია,გაექცეს სიცოცხლეს,ანდა მასხრად აიგდოს იგი”.

„მხოლოდ ერთი და იგივე სახელები უძლებს საუკუნეებს!

„ისარგებლე სიცოცხლით,ვიდრე ჯერ კიდევ არ აღმდგარხარ მკვდრეთით”. – (რომანი წერილებად)

„ – სად ხარ,ძმაო,დაგვხოცე შიმშილით! – გაუჯავრდა გურამი.

- შენთვის მეცალა,შე კაცო? ვერ ხედავ,ვინ გვესტუმრა?!.

„ეს ქვეყანა დროებითი საყუდარია სულისა.განსაწმენდელია,სადაც საკუთარ ლეშზე უნდა აღზევდე.არ უნდა ემონო ხორცს,თორემ როცა გაეყრები,მონადყოფილს უიმისობა გაგიჭირდება.ხორცი იგივეა,რაც წიგნისათვის ქაღალდი,ხოლო ეს სული ჭეშმარიტი უნდა იყოს,რომ მარად იცოცხლოს,თორემ მოვა მსაჯული და სანაგვეში გადაისვრის”. – (ჩრჩილის აღსარება)

„საოცარია ხელები… სანამ უსაქმოდ არიან,ბალღზე უმწეონი ჩანან,მაგრამ მცირედიც საკმარისია,ქვეყნიერება გადააბრუნონ”. – ირჟი კრშენეკი (ვინ დაამარილა ზღვა)

„ – წყეული სექსუალური საუკუნე! ყველაფერი მრუშობითაა განმსჭვალული!