Category Archives: ლიტერატურა

ამონარიდები ჯემალ ქარჩხაძის რომანიდან – „ზებულონი”

„დრო-ჟამი გზასა ჰგავს, მიდის, მიდის, მიდის და მერე უეცრად საითკენღაც მოუხვევს.

ამონარიდები ონორე დე ბალზაკის რომანიდან – „ოცდაათი წლის ქალი”

„ – დამიჯერე, ცოლს ნუ შეირთავ. ეჰ, ლამაზ ცოლს შეირთავ და ბოლოს დაუშნოვდება, ჯანმრთელ ქალს შეირთავ,

ამონარიდები გივი კარბელაშვილის რომანიდან – „მგზნებარებით ჩაფერფლილი გულები”

„ – პატრონს ისე უნდა მოექცე ყოლიფერში, რომე არ იფიქროს ჩემზე ძლიერია, ჩემზე მარჯვეა ან ჩემზე ჭკვიანიაო. მაგას რომ იფიქრებს ბატონი, იგი ყოველთვის დაჩაგრავს ყმას”.

ამონარიდები გრიგოლ ჩიქოვანის მოთხრობიდან – „მშვიდობით, არჩილ!”

„დადებით ადამიანებშიაც კი არ არიან მთლად უნაკლონი. შეუცდომელი კაცი არ გაჩენილა”.

ამონარიდები გივი კარბელაშვილის რომანიდან – „მგზნებარებით ჩაფერფლილი გულები”

„ – ჰაი დედასა! რაოდენ მრუდეა და დახლართული ზოგი ქართველი შრომისა და ჯაფის დროს და რაოდენ სწორდება იგი სამშობლოსა და მამულის გადასარჩენად”.

ამონარიდები გივი კარბელაშვილის რომანიდან – „მგზნებარებით ჩაფერფლილი გულები”

„ქართლი და კახეთი ვის გაუყვია, თუ არა მტერსა ჩვენსა”.

ამონარიდები ოთარ ჭილაძის რომანიდან – „რკინის თეატრი”

„გალიაში, თუნდაც  ოქროს გალიაში დამწყვდეული ჩიტის ხმა ჭიკჭიკად იმას ეყურება, ვისაც წყევლის გაგონება არ უნდა, არ სიამოვნებს”. 

ამონარიდები ოთარ ჭილაძის რომანიდან – „რკინის თეატრი”

„ადამიანს, ნებისმიერი ცხოველივით, დატყვევების უფრო ეშინია, ვიდრე თავად ტყვეობისა!

ამონარიდები გრიგოლ ჩიქოვანის რომანიდან – „თებერვალი დადგაო”

„დაღერებულს დაკვრა უნდა”.

ამონარიდები გიორგი სიჭინავას მოთხრობიდან – „მოლოდინი”

„განა ოდესმე ყოფილა ვინმე მადლიერი იმით, რაც აუცილებელია ჰქონდეს?”