„გვირგვინს მხოლოდ უგუნურები მიელტვიან. უგუნურებს გვირგვინის ბრჭყვიალი აბრმავებთ, გვირგვინის სიმძიმე კი არ უწყიან. ვინც გვირგვინს იდგამს, იგი თავის თავისა აღარ არის”.

„ყველა თავის ჭეშმარიტებას აღიარებს, ყველა თავის ჭეშმარიტებას ემონება, ყველა თავის ჭეშმარიტებას ეწირება”.

„ყველა” მთლად ზუსტად არასდროს უდრის ყველას”.

„მთავარია რამე შექმნა და ასაკს რა ჭკუა აქვს!”

„ჭეშმარიტად სავალალოა იმ ადამიანების ბედი, რომლებსაც ცხოვრების მიზნად მხოლოდ შთამომავლობის წარმოქმნა დაუსახავთ და არ კი იციან, რატომ და რისთვის”.

„შეცდომა, რომელსაც შეუძლია შემდგომ ზრდას შეუწყოს ხელი, საშიში არაა”.

„ქართველებს ერთი დიდი ნაკლი გვაქვს – ხასიათისა და გულის სიჩვილე. თვითონ გულკეთილებს სხვაც გულკეთილი გვგონია”.

„თუ არა გჯერა იმისი, რასაც აკეთებ, წყლის ნაყვაა ყველაფერი”. – (უფანდუროდ ნამღერი)

„ – ვინც მალე ჭრის, დიდხანს ნანობს”.

„ – საკვირველი ვიყავ, საკვირველი, სხვების საქმეში დაღალული, რაც მე ქვეყნის მუშაში დავღალულვარ, სხვის საქმე მიკეთებია, იმის ნახევარი რო თავის სახლისათვის მერგო, ჩემზე წინ კაცი არ იქნებოდა.