„სამშობლო ჩვენი, სრულიად საქართველო, ისეთი მგრძნობიარე ქვეყანა არის, რომ ერთი ადამიანის შემომატებასაც გრძნობს და დაკლებასაც, ანუ – დაბადებასაც და გარდაცვალებასაც, იგრძნობს იგი ქვეყნის ყველა კუთხეში, იგრძნობს თავისით, ამბის მიუტანლად!”

„ -…ამხანაგებო, სიდიდე სამყაროში, როგორც მოგეხსენებათ, ფარდობითი მცნებაა; სიდიდე სიდიდეა დროშიც და სივრცეშიც, რეალურადაც, ფარდობითადაც.

„ – თუ გონს წამართმევ, სინათლეს როგორ მპირდები?..”

„ – რძე თუ გინდოდათ თქვენ და კეცის ჭადი, ორ კაპიკად არ გამაყიდინებდით სოფელს, ჩაი მიირთვით ახლა და არ გამაგონოთ წუწუნი”. – (ვიღაც იძახდა ჭიშკართან)

„ – იცოდე, ახლაც არიან პირველყოფილი ადამიანები, თუმცა შეიძლება ახალმოდურადაც აცვიათ და შესანიშნავ მანქანებსაც დააქროლებენ!”

„ – ცხოვრება სწორი თვალსაზრისია – ზოგი სველს ეძებს და მშრალზე რჩება, ზოგი – მშრალსა და, სველში კი ზის!”

„მჯერა, რომ მხოლოდ სამკვდრო-სასიცოცხლო გასაჭირში მიხვდება კაცი, რის ჩადენა შეუძლია და რის არა. იგი  შ ე ი ც ნ ო ბ ს  თავის თავს – ეგ არის და ეგ!”

„ქალი იყო და არის კაცის ყველა შთაგონების სათავე, საწყისი და ბედნიერება თუ უბედურებაც. უქალოდ სიცოცხლე ვერა იქმს გაგრძელებას და გალაღებას. კაცი, რომელიც ქალით არ შთაიგონების, ვერა დიდ საქმეს ვერა იქმს ვეროდეს – ეს კანონია საუკუნო და სამარადჟამო”.