„მისი ბუნებრივი ძალა ყველა წარმოსახვით რეკორდს ხსნის, ეს ის არის, ვინც ყველაზე ხმამაღლა გაჰყვირის, სწორედ იგი სვავს ყველაზე მეტ კათხა ლუდს, მას მოაქვს ნადირობიდან ყველაზე მეტი ნანადირევი, და ეს არის ის, ვინც სულ რაღაც ორიოდე საათში ხატავს დიდებულ პეიზაჟს”. – ასე ლაკონურად დაახასიათა

„ახალი მსოფლიო ბევრად უფრო დიდ ვალშია ამ გენილაური მეცნიერის წინაშე, ვიდრე ერთად აღებული ყველა კონკისკადორის წინაშეო”, – ასეთი სახის ჩანაწერი გვხვდება ვენესუელის ეროვნული გმირის – სიმონ ბოლივარის დღიურში „მეცხრამეტე საუკუნის არისტოტელედ” წოდებული დიდი გერმანელი ბუნებისმეტყველის, გეოგრაფისა და მოგზაურის – ბარონი ფრიდრიხ ვილჰელმ ჰენრიხ ალექსანდერ ფონ ჰუმბოლტის (1769-1859 წლები) შესახებ.

ერთ წვიმიან დღეს, კინიკური სკოლის ფუძემდებლის, გენიალური ძველ ბერძენი ფილოსოფოსის – ანტისთენეს (ძვ.წ.აღ-ით 444-360 წლები) ათენში განთავსებული ქოხის კარზე დაძონძილ საწვიმარ ლაბადაში გამოხვეულმა მკვრივი აგებულების მქონე მამაკაცმა ხელჯოხით დააკაკუნა.

ტოსკანის რეგიონის უმშვენიერეს ქალაქ ფლორენციაში დაირწა აკვანი ისეთი გენიოსებისა, როგორებიც იყვნენ – ლეონარდო და ვინჩი, მიქელანჯელო ბუონაროტი, ფრანჩესკო პეტრარკა,

1815 წლის 2 ნოემბერს ინგლისის აღმოსავლეთით განთავსებულ ქალაქ ლინკოლნში, ღარიბი ვაჭრისა და მეწაღის – ჯონ ბულის ოჯახში ქვეყნიერებას მოევლინა გენიალური ინგლისელი მათემატიკოსი და ლოგიკოსი - ჯორჯ ბული.

„მე იმდენი თანაშემწე მყავდა, რამდენი მარშალიც ჰყავდა ნაპოლეონსო”, – სრული სერიოზულობით ამბობდა სიბერის ჟამს მსოფლიო ლიტერატურის ბუმბერაზი ფრანგი კლასიკოსი – ალექსანდრე დიუმა (1802-1870 წლები).