Category Archives: საინტერესო ფაქტები

ნიკოლო პაგანინი – „ეპიზოდი”

„მარფანის სინდრომით” (ასეთ შემთხვევაში ადამიანები არიან ძალიან მაღლები და გამხდრები. გარდა ამისა, შეიცავენ ჰიპერმობილურ სახსრებსაც) დაავადებული ვირტუოზი იტალიელი მევიოლინე – ნიკოლო პაგანინი (1782-1840 წლები)

ვიქტორ-მარი ჰიუგო – „ეპიზოდი”

მსოფლიო ლიტერატურის მეტრი, გენიალური ფრანგი მწერალი – ვიქტორ-მარი ჰიუგო, გარკვეული ხნის განმავლობაში პარიზში არსებულ ეილაუს ავენიუზე (ქუჩაზე) ცხოვრობდა.

კამილ პისარო – „ეპიზოდი”

სახვით ხელოვნებაში იმპრესიონიზმის ერთ-ერთი ყველაზე ადრეული წარმომადგენელი, ებრაული წარმომავლობის მქონე დიდი ფრანგი მხატვარი – კამილ პისარო (1830-1903 წლები), ძალიან შრომისმოყვარე და ნაყოფიერი ხელოვანი გახლდათ.

ლონდონური მაღაზიები – „ეპიზოდი”

1852-1855 წლებში გამოჩენილმა რუსმა მწერალმა – ივანე გონჩაროვმა დედამიწის გარშემო იმოგზაურა. ლიტერატურილი შედეგი აღნიშნული მოგზაურობისა გახლდათ

ლუი XV დე ბურბონი – „ეპიზოდი”

ცნობილი ფაქტია, რომ საფრანგეთისა და ნავარის მეფე – ლუი XV დე ბურბონი (1710-1774 წლები), აზარტული თამაშების მოტრფიალე მონარქი გახლდათ.

კარლ XII – „ეპიზოდი”

„ჩრდილოეთის ალექსანდრედ” წოდებული შვედეთის მეფე – კარლ XII (1682-1718 წლები), ვისაც სკანდინავიის ისტორიის ცნობილი შოტლანდიელი პროფესორი – ენტონი აპტონი „ქარიზმატულ პსიქოპათად” მოიხსენიებდა,

პეტერ პაულ რუბენსი – „ეპიზოდი”

XVII საუკუნის დასაწყისში გავლენიანმა მანტუანელმა ჰერცოგმა – ვინჩენცო გონზაგამ დიპლომატიური მისიით მცირე ელჩობა გაგზავნა ესპანეთის მეფესთან – ფილიპე III ჰაბსბურგთან.

ლუი ფილიპო დე პონშარტრენი – „ეპიზოდი”

საფრანგეთის მეფის – ლუი XIV დე ბურბონის ახლო გარემოცვაში ერთ-ერთ ყველაზე წესიერ და ღირსეულ ადამიანად ფრანგი სახელმწიფო მოღვაწე და ქვეყნის კანცლერი – ლუი ფილიპო დე პონშარტრენი (1643-1727 წლები) მიიჩნეოდა.

ლუი XIV დე ბურბონი – „ეპიზოდი”

1669 წლის ნოემბრის თვეში პარიზს ოსმალეთის იმპერიის სულთნის – მეჰმედ IV-ის დელეგაცია ეწვია ოფიციალური ვიზიტით. იმისათვის, რომ „მეფე-მზედ” წოდებულ ფრანგ მონარქს – ლუი XIV დე ბურბონს განსაკუთრებული შთაბეჭდილება მოეხდინა ეგზომ საპატიო სტუმრებზე,

კარდინალი რიშელიე – „ეპიზოდი”

საფრანგეთის მეფის – ლუი XIII სამართლიანის მმართველობის ეპოქაში, სასულიერო პირებს, როგორც წესი, მხატვრები ყოველთვის მჯდომიარე მდგომარეობაში გამოსახავდნენ თავიანთ ტილოებზე.