Monthly Archives: ოქტომბერი 2013
ჰერმან ესპინოზა
ჰერმან ესპინოზა - დაიბადა 1938 წლის 30 აპრილს კოლუმბიის ერთ-ერთ უდიდეს ქალაქ კარტახენა-დე-იდიასში.იგი გახლდათ ის სახელოვანი კოლუმბიელი მწერალი და უდიდესი ფიგურა კოლუმბიური ეროვნული ლიტერატურისა,რომელსაც სამშობლოში – “უნობელიანტო მარკესად” მოიხსენიებენ.
“შუა საუკუნეების ევროპის რამდენიმე სასჯელი”
შუა საუკუნეების ევროპაში,თუნდაც მცირედი დანაშაულისათვის,ადამიანები ისჯებოდნენ სხვადასხვა და მეტად “მრავალფეროვანი” მეთოდებით (გააჩნდა დანაშაულის სიმძიმეს).დიდი გერმანელი მწერალი და პუბლიცისტი – კარლ ლუდვიგ ბერნე (1786-1837 წლები) ამბობდა: “ბუნებას რომ იმდენი კანონები ჰქონდეს,რამდენიც სახელმწიფოს,ღმერთიც კი ვერ შეძლებდა მის მართვასო”,
“წიგნი არაფერი”
შესანიშნავ ირლანდიელ მწერალს - ჯორჯ ბერნარდ შოუს,დაუსვეს შეკითხვა თუ რომელ ხუთ წიგნს წაიღებდა იგი უკაცრიელ კუნძულზე მოხვედრის შემთხვევაში.შკითხვაზე შოუმ უპასუხა,რომ ამ შემთხვევაში იგი კუნძულზე წაიღებდა ხუთ წიგნს,როლებიც მხოლოდ და მხოლოდ სუფთა ფურცლებისგან იქნებოდა შედგენილი.
“დამაკვირდი”
1. რაც უფრო ასაკში შევდივარ,მით ნაკლებად ვენდობი ფრაზას,რომელიც ამტკიცებს,რომ სიბრძნე ასაკთან ერთად მოდის. – “კარლ ეუჯინ მანკენი”
სოკრატე – “ეპიზოდი”
როდესაც გენიალური ძველბერძენი ფილოსოფოსისა და სწავლულის – სოკრატეს აღსასრულის დრო დადგა,საპყრობილეში მას სხვა მეგობრებთან ერთად აპოლოდოროსიც ეწვია,რა დროსაც მას წმინდად ნაქსოვი შალის მდიდრული სამოსი და ასეთივე მოსასხამი მიუტანა.თან სთხოვა სოკრატეს,რომ ამ სამოსსა და მოსასხამში გამოწყობილს დაელია სამსალა (შხამი).
ეზოპე – “მოხუცი და სიკვდილი”
ერთ მოხუცს ტყეში შეშა მოეჭრა და ახლა ზურგზე გუდურამოკიდებული რის ვაი-ვაგლახით შინისკენ მიჩანჩალებდა.დამაშვრალმა გუდურა ძირს დააგდო და სიკვდილი ინატრა.ნატვრა იყო და სიკვდილიც მყისვე თავს წამოადგა:
1. “მე იმთავითვე ეშმაკის კვალზე შემდგარს მეძახდნენ”უილიამ შექსპირი – “სონეტი LXXIV”
რადგან ჯერ ტყვე ვარ წუთისოფლის მუხთალი ჟამის,
რადგან ჯერ გიძღვნი სიყვარულით სავსე სტრიქონებს,
წმინდა ბარსანოფისა და იოანეს შეგონება…
“ეამბორე ჩვენი მაცხოვრის განსაცდელს,ჭრილობებს,დამცირებას,შეურაცხყოფას,ნერწყვას,ეკლიან გვირგვინს,მეწამულ ქლამიდს,სირცხვილს,ძმარს ნაღვლით,ტკივილს ლურსმნების დაჭედებისაგან,ლახვრის დაძგერებას,წყლისა და სისხლის დაღვრას და მისგან ისწავლე ავადმყოფობათა გამო სიხარული.
იტალიელი ყმაწვილის გენიალური მიმართვა – “სამშობლოს”
“ჩემო ძვირფასო კეთილშობილო სამშობლო! ჩემო აკვანო და ჩემო საფლავო! დიდო და დიდებული მომავლის თაობის ქვეყანავ.რამდენი სიკეთე გიქნია ქვეყნიერებისათვის,რამდენმა მეომარმა და გმირმა დასდვა თავი შენის ძლიერებისა და დიდებისათვის!